Piękne, spokojne sobotnie popołudnie przerywa prośba o pomoc. W Wiórku pod Poznaniem błąka się kocur. Prawdopodobnie po wypadku. Uderza o napotkane przeszkody, jakby nic nie widział. Z nosa leci mu krew.

Szybka decyzja - bierzemy go pod opiekę. Po pół godziny jesteśmy na miejscu i odbieramy kocura od troskliwych pań, którym udało się go złapać i włożyć do transportera.

Kocurek Toto został przetransportowany do kliniki. Wstępna obserwacja sugeruje wypadek. Głowa i szyja napuchnięta. Otarcia za lewym uchem, które jest opuszczone. Kot nie chce stać na nogach, nie ma siły, nie wykazuje agresji. Zdecydowanie nie widzi, być może po wypadku. Wykonano usg, które upewniło nas, że nie ma uszkodzeń narządów wewnętrznych. Po badaniu RTG dowiadujemy się o kolejnych tragediach tego kota. U nasady ogona ma śrut, w głowie kolejne 4. Ktoś zrobił z niego żywą tarczę.

Zlecono badania krwi, czekamy na wyniki i dalszymi decyzjami dotyczącymi leczenia. Dotychczas wykonane badania to USG, RTG, badania krwi. Do dodatkowych kosztów dojdzie pobyt w klinice i dalsza diagnostyka oraz operacja. Na głowie ma liczne ropnie, których przyczyną jest prawdopodobnie śrut.

Bardzo prosimy o Państwa wsparcie!



** AKTUALIZACJA 07.04

Stan kocurka jest STABILNY. Ma lekko obniżoną temperaturę, ropny wypływ z oczu, świerzb. Samodzielnie zjadł, napił się i oddał mocz. Ponowne usg potwierdziło skrzepy w pęcherzu. Na tą chwilę otrzymuje antybiotyk, leki przeciwbólowe, jest dogrzewany. Stan skóry sugeruje, iż jest to kocurek wolnożyjący. Dalsze decyzje odnośnie postępowania podjęte zostaną popołudniu.

postanowił wesprzeć Toto zbiórką na 700zł

Klikając każdego dnia odsłaniacie obrazek, każde jego pełne odsłonięcie to 5 groszy,
które zasili zbiórkę.

Każdy z Was może także pomóc indywidualnie, wpłacając dowolną kwotę na cel.

Oluś ma niespełna pół roku, a w swoim życiu przeszedł już bardzo dużo.

Najprawdopodobniej został potrącony przez samochód i pozostawiony na pastwę losu. Czołgającego się malucha ujrzeli ratownicy medyczni i niezwłocznie zaczęli szukać dla niego ratunku. Tak oto Oluś trafił do nas. Oluś, pomimo bólu, jaki towarzyszył mu przy każdym ruchu, z ufnością patrzył w człowieka. Skąd wziął się zadbany, miziasty kotek w centrum miasta? Przy ruchliwej ulicy? Tego nie wiemy.

Wiemy natomiast, że Oluś musiał mieć wcześniej dom. Niestety, nikt kocurka nie szukał. Nikt nie zauważył, że zaginął. Nikt nie płakał, że go nie ma... Nasz mały, dzielny bohater trafił od razu do kliniki weterynaryjnej. Wykonane zdjęcie RTG potwierdziło nasze wcześniejsze przypuszczenia, tylna łapka jest złamana.

Oluś został poddany zabiegowi osteosyntezy, kość udowa jest ustabilizowana gwoździami. Za pięć tygodni czeka go drugi zabieg, ich usunięcia.

Przez najbliższe tygodnie domem Olusia będzie kennelowa klatka.

Prosimy o pomoc w opłaceniu operacji i rehabilitacji kocurka. Pomóżmy mu wspólnie wrócić do sprawności. Dość już wycierpiał...

zebrał dla Olusia kwotę  1530.95 zł

Sylwuś to 5 miesięczny kociak, znaleziony w Sylwestra. Siedział na asfalcie na środku drogi w Szadku, skąd zabrała go nasza wolontariuszka.

W domu tymczasowym okazało się, że Sylwuś ma problemy z wypróżnianiem się (gubi kał i mocz). Poza tym niechętnie chodził i utykał na prawy bok. Dokładne badania wykazały trwałe uszkodzenie kręgoslupa lędzwiowego. Zgnieciony jest całkowicie dysk. Prawdopodobnie musiał spaść z dużej wysokości. Możliwe, że występuje uraz nerwu i następuje samoistne wyciekanie moczu. Dodatkowo Syluś ma wypadającą rzepkę w prawej łapce.

Niezbędna będzie rehabilitacja w specjalistycznym ośrodku rehabilitacji dla zwierząt, u naszej zaprzyjaźnionej rehabilitantki z "Banda Trojga", która już niejednego kotka postawiła na łapki. Jest szansa, że Sylwuś będzie mógł w miarę normalnie funkcjonować. Jednak potrzebne są do tego niemałe fundusze. Sylwuś już rozpoczał turnus rehabilitacyjny i dzielnie znosi wszelkie zabiegi.

Pomóżcie nam postawić Sywusia na łapki! Mamy nadzieje, że ten niesamowitej urody kociak skradnie Wasze serca. Dziękujemy, że jesteście z nami.

zebrał dla Sylwusia kwotę  1026.93 zł

Nie wiadomo ile ten biedny umęczony kociak, chodził po podwórku. Nie pozostał niezauważony — pewna starsza pani trzymała go przez chwilę w domu, poszła z nim nawet do weterynarza, który dał namiary na nas i pani miała się z nami skontaktować. Niestety trochę czasu od tego minęło, a kot dalej mieszkał na podwórku i jego stan się pogarszał...

Kiedy pani wreszcie do nas napisała, kociak wyglądał już tragicznie, a wtedy jeszcze nie wiedziałyśmy najgorszych rzeczy... Udało nam się wreszcie dogadać z panią i następnego dnia koteczkę dowieziono do lecznicy w Mińsku. Tam zrobiono małej testy fiv i felv, zrobiono jej też badania RTG, żeby wyjaśniło się, co mała ma w brzuszku, bo tak naprawdę połowa jej ciałka to ogromna przepuklina. Jest bardzo niedobrze — malutka ma pęcherz moczowy w jelitach, ledwo się załatwia, bo inne organy uciskają jej jelita. To stan zagrożenia życia i wymaga operacji. Tak samo oczko, a raczej jego pozostałości, ponieważ prawego oka praktycznie nie ma — wypłynęło. Może byłoby lepiej, gdyby kociak trafił pod naszą opiekę wcześniej...

Diagnoza: Przepuklina pachwinowa, prawdopodobnie pourazowa. Wyczuwalne jelita w worku przepuklinowym. Na RTG widoczne pętle jelit w worku przepuklinowym, przeładowany żołądek, zgazowane jelita, wątroba powiększona. Najgorsze miało się jednak dopiero okazać. Malutka Kokosanka powinna była trafić do specjalistycznej kliniki w Warszawie, ale ta poprosiła, żeby wcześniej zrobić koteczce testy na panleukopenię. I wszystkim nam zmroziła się krew w żyłach — kotka bez oczka, z drugim sklejonym ropą, z ogromną przepukliną, miała jednego z największych kocich zabójców - panleukopenię!

Nie było wyjścia, malutka trafiła do specjalistycznej kliniki z oddziałem dla chorób zakaźnych. Panleukopenia zabiła nam ostatnio kilka kotów i nie możemy ryzykować. Malutką czeka na pewno długi pobyt w szpitalu — jeżeli wykuruje się z choroby, to następne w kolejności będą operacje przepukliny i oka, rekonwalescencja, leczenie drugiego oka, a także badania krwi, kału, szczepienia. Najdroższa będzie jednak hospitalizacja, a kociak po panleukopenii tak szybko do domu tymczasowego nie trafi...

Aktualnie malutka mizia się, prosi o głaskanie, jest bardzo żywotna. Dostaje kroplówki i leki.

Prosimy o każdą, choćby najmniejszą nawet wpłatę na leczenie małej Kokosanki!

zebrał dla Kokosanki kwotę  1026.77 zł

Poznajcie Gustawa i Rysia.

Dwa tygodnie temu trafił do nas porzucony, 4-miesięczny (!), niesamowity rudy kociak o spojrzeniu rozmiękczającym każde serce. Gustaw ma problem z odsikiwaniem, gubił mocz. Kropelkowanie, niemiły zapach moczu, śmierdzące futerko, a on pragnie cały czas na ręce. Przytula się, ociera, mruczy nawet podczas podawania zastrzyków. Jest niesamowitym pieszczochem. Wada anatomiczna Gustawa wymagała interwencji chirurgicznej.

W sobotę przeszedł zabieg i nie wiemy, czy wyszycie cewki moczowej przyniesie efekty. Chłopak jest w tym momencie nieadopcyjny. Pozostaje nam czekać i wierzyć, że nie będzie wymagał ponownego zabiegu. Już w tym momencie koszty leczenia i opieki sięgają 1000 zł. A to nie koniec...

Kilka dni temu pod naszą opiekę miał trafić 8-letni kocurek rasy maine coon, którego właścicielka ciężko zachorowała i nie mogła sprawować nad nim dalszej opieki. Pomagamy nie tylko zwierzętom, ale także ludziom, dlatego Ania pojechała po jednego kota, a wyszła z dwoma.... Nie mogła inaczej. Na miejscu okazało się, iż biało - czarny kocurek jest w dobrej kondycji, ale ma starszego kolegę w bardzo złym stanie.

Rysiu to 10- letni kocur rasy syberyjskiej. Teraz to worek kości. Dosłownie. Czuć każdą kość. Potwornie matowa, przerzedzona sierść z ogromnymi kołtunami. Szybka decyzja - zabieramy go natychmiast. Państwa obecnie nie stać na leczenie. Musimy szybko się nim zająć. Szczegółowe badania krwi wykazały poniższe rzeczy:
- trzustka nie pracuje (mimo, iż duże je, wszystko wydala, bardzo dużo sika),
- glukoza 19,3 - cukrzyca,
- nerki nie pracują prawidłowo - mocznik dramat,
- zęby do usunięcia - „bagno w paszczy”,
- waga 3,5 kg.



Kochani, nie wiemy co będzie i czy uda się go uratować. Nie poddajemy się - walczymy. Potrzebujemy karmy dla cukrzyków i środków na dalsze leczenie i terapię.

Mamy też inne koty wymagające duże zaangażowania finansowego. Rusałkę i kocurka po amputacji oka - Oczko. 15 innych chorych w szpitaliku czy w domach tymczasowych. Wczoraj przy łapaniu kotów na kastrację doszły 3 dorosłe i 3 chore maluchy do leczenia. Dziś kolejne 4 chore maluszki jadą do nas z Drawska Pomorskiego. Nie możemy odmówić pomocy błagającym o pomoc dla chorych.

Bardzo prosimy o wsparcie. Boimy się co będzie, czy udźwigniemy kolejne faktury za leczenie i jedzenie dla nich. Na Was zawsze możemy liczyć i nigdy nas nie zawiedliście.

Dziękujemy, że jesteście!

zebrał dla Gustawa i Rysia kwotę  1015.40 zł

Nazywam się Jacuś i wiem, że jestem tylko zwykłym dachowcem, jakich tysiące w tym kraju. Wiem, że nie mam długiej, miękkiej sierści ani wybitnego rodowodu. Wiem, że nie jestem już młody ani wyjątkowo ładny.

Choć mam zaropiałe i opuchnięte powieki, czasem uda mi się zobaczyć swoje odbicie, gdy piję wodę, więc wiem jak wyglądam. Żaden ze mnie cud. Może to starość i brak urody sprawił, że już mnie nie chciano. Że któregoś dnia zabrakło dla mnie miejsca w domu, i znalazłem się w zupełnie obcym miejscu. A może to choroba sprawiła, że stałem się zbędny? Pozbyto się mnie, jak kosztownego problemu. Nie wiem. I nawet już o tym nie myślę, bo nic to nie zmieni. Musiałem skupić się na przeżyciu. Zima to nie jest przecież dla kota dobry czas na szukanie nowego domu. Zwłaszcza dla takiego starego, jak ja. Gdybym był młodszy, pewnie łatwiej bym zniósł mróz i śnieg, a tak? Zacząłem kaszleć, nie najlepiej mi się oddycha, a oczy coraz bardziej chore.

Kilka dni temu dobrzy ludzie mnie zabrali. Mówią, że wzięli mnie do domu tymczasowego, są tu też inne koty. Dali schronienie, teraz mam ciepło, a w misce cały czas dobre jedzenie. Tylko, że ja wcale nie mam ochoty jeść. Z dnia na dzień coraz bardziej brakuje mi sił. Nie chce mi się ani poznawać innych kotów, ani się z nimi zaprzyjaźniać. Nic mnie nie interesuje. Najchętniej bym ciągle spał. Dobrzy ludzie mówią, że jestem bardzo chory, podejrzewają jakiś FIV, mówią coś o nieuleczalnej chorobie, o drogich lekach. Bardzo się o mnie martwią, tak jak nikt nigdy dotąd.

Ja, Jacuś, jestem chory i bardzo potrzebuje Twojej pomocy. Wiem, że jest wiele ładniejszych ode mnie kotów, pewnie one bardziej zasługują na ratunek. Ale ja, stary Jacuś, choć dziś jestem słaby, bardzo chciałbym jeszcze trochę pożyć.

Proszę, pomóż mi, wesprzyj moje leczenie. Pomóż sfinansować diagnostykę, pobyt w klinice, zakup drogiego interferonu. Pomóż zapewnić dalszą opiekę w domowym do hotelu dla kotów. Bez Twojej pomocy na pewno nie uda mi się przeżyć. Ale jeśli dołożysz mi kilka groszy i inni też pomogą, postaram się ze wszystkich sił Cię nie zawieść i jeszcze kilka lat cieszyć się życiem.

Tylko bardzo Cię dzisiaj proszę, pomóż...

zebrał dla Jacusia kwotę  1071.30 zł

Ela to młoda kotka, która była kotem wolnożyjącym. Została wyłapana do sterylizacji podczas akcji kastrowania bezdomnych zwierząt. Gdyby nie to, ELI NIE BYŁOBY JUŻ Z NAMI.

Wyłapana w ostatniej chwili - była w tak opłakanym stanie, że weterynarze nie zdecydowali się na zabieg.

Błony śluzowe i skóra kotki były całe pomarańczowe. Jej sierść się lepiła i była cała żółta od wymiocin. Miała ogromny brzuch - podejrzewano, że gromadzi sie w nim płyn. Wszystkie objawy wskazywały na śmiertelną chorobę - FIP.

Nie można było jej wypuścić w takim stanie na wolność!
Nie zgodziliśmy się na jej uśpienie bez jakichkolwiek badań!
Eli ewidentnie coś dolegało.

Po przewiezieniu kociny do lecznicy, zostały wykonane badania.
Ela nie ma śmiertelnej choroby, ale badania krwi i usg jamy brzusznej wykazały SILNE STŁUSZCZENIE WĄTROBOWE.
Bez pomocy człowieka umarłaby sama, powolutku - śmiercią głodową.

Kotka obecnie przebywa w lecznicy weterynaryjnej. Potrzebuje specjalistycznej karmy oraz leków, które pomogą zregenerować się wątrobie.
Trzeba także wykonać szereg dalszych badań.

Bardzo prosimy w imieniu Eli o pomoc w opłaceniu jej leczenia oraz pobytu w lecznicy. Nie możemy wypuścić jej na wolność!
Okazało się, że kotka jest niesamowita!! Gadatliwa i bardzo pro-ludzka!
Na widok człowieka ociera się o kraty klatki i domaga się uwagi! JAKIEGOKOLWIEK ZAINTERESOWANIA OD CZŁOWIEKA!

Szukamy jej bardzo intensywnie domu, choćby tymczasowego - niestety na razie bez rezultatu.
Mała może dochodzić do siebie w zaciszu domu, przy człowieku i jedynie dojeżdżać na badania. Każda doba w lecznicy kosztuje, dlatego apelujemy o udostępniania Eli gdzie się da.
LICZYMY NA WASZĄ POMOC!

zebrał dla Eli kwotę  1020.35 zł

Bazylek ma 2,5 miesiąca. Podrzucono go wraz z dwiema siostrami pod dom 90-letniej schorowanej kobiety, która dokarmia bezdomne koty.

Szukaliśmy im domu tymczasowego, bo tam gdzie kociaki mieszkały nie było bezpiecznie: korytarz starej kamienicy, towarzystwo spod ciemnej gwiazdy...

Zanim udało się coś znaleźć stała się tragedia: Bazylka ktoś kopnął albo uderzył. Kociak zaczął tracić przytomność, dostawać ataków padaczkowych, warczał jak pies, rzucał się, gryzł.

Szybko zabraliśmy stamtąd całą trójkę kociąt. Bazylek trafił do całodobowej kliniki. Od razu otrzymał leki, zrobiono badania. Po chwilowym wyciszeniu następnego dnia miał silny atak padaczki, a kolejnego dnia - następny.

Zawiozłam go na konslutację do neurologa, któy podczas badania stwierdził, że kociak nie widzi na lewe oko. Podejrzewamy, że to wszystko to efekty urazu, który spowodował obrzęk, a ten ucisk na nerwy.

Dzisiaj Bazylek czuje się lepiej, ale cały czas jest na OIOMie pod okiem lekarzy. Ma apetyt, zaczyna się bawić. Cały czas musi dostawac leki neurologiczne, dlatego za kilka dni zostanie przeniesiony do innej lecznicy, która będzie kontynuować leczenie.

A my musimy zapacić za tydzień bardzo drogiego szpitala i komplet badań. Będziemy wdzięczni za każą złotówkę i każdego sms-a. A jeśli ktoś zechce Bazylka adoptować - zapraszamy do kontaktu mailowego.

zebrał dla Bazylka kwotę  893.10 zł

Kiedy się patrzy na malutką, widzimy najpierw uroczy pyszczek kociego dziecka, wielkie sowie oczy i mięciutkie, szylkretowe futerko. Łapka wyciągnięta do człowieka, bo przecież skoro już jest to musi pogłaskać (co natychmiast jest nagradzane "traktorkiem" ). A potem wzrok przesuwa się dalej i łzy cisną się do oczu.

Tylne łapki malutkiej ciągną się bezradnie, ogon wisi jak martwy sznureczek... Do zeszłego tygodnia kruszynka była zdrowym kotem. Biegała, bawiła się beztrosko jak każdy kociak. Tylko, że na koty bezdomne czyha tak wiele złych rzeczy... W tym przypadku było to auto.

Nie wiemy ile czasu koteczka leżała po wypadku, dzień, dwa? Cudem nie umarła w zimną noc, uniknęła kolejnych aut. Kiedy przyczołgała się po ratunek, karmicielka szukała pomocy... Tylko, że bezdomność i paraliż to wyrok. Kto będzie robił skomplikowane badania małemu, niczyjemu kotu? Kto zajmie się zwierzakiem, wymagającym stałej opieki nie wiadomo, na trochę, czy na zawsze?

Nad koteczką zawisło widmo eutanazji. Dzięki desperacji karmicielki, informacja o kici dotarła do nas. I tu zawiódł rozsądek. Bo przecież kotów na głowie (i to często dosłownie) już za dużo, a fundusze na leczenie nie leżą na ulicy, tak jak potrącone kociaki. Ale jak skreślić kocie dziecko na starcie?

I tak Rozsądek jest z nami. Teraz rozpaczliwie potrzeba Waszej pomocy, żeby móc podjąć próbę postawienia koteczki na łapki...

Rozsądek musi się wzmocnić, musi mieć opiekę medyczną i badania. Potrzebuje pilnie rezonansu, a być może (na co wszystko wskazuje) w przyszłości także operacji... Bez Waszej pomocy nie uda się jej pomóc. Będziemy ogromnie wdzięczni za Wasze wsparcie!

zebrał dla Rozsądka kwotę  1147.40 zł

Urodziłam się rok temu w gospodarstwie i podobno i tak mam szczęście, że przeżyłam zimę. Podobno mam też szczęście, że ten samochód, który mnie potrącił połamał mi tylko łapkę, a nie coś gorszego, albo, że nie trafił mnie w główkę.

Powiem Wam, że bolało strasznie, chyba przez chwilę to w ogóle byłam nieprzytomna, a potem przez kilka tygodni ciągnęłam nóżkę za sobą. Nie byłam w stanie nic złapać do jedzenia, musiałam jeść tylko to co znalazłam, albo co mi ktoś dał, a dostawałam przede wszystkim chlebek. Bardzo mi ten chlebek smakował, bo przynajmniej na początku, przez jakiś czas nie bolał mnie brzuszek.

Byłam pewna, że tej zimy nie przeżyję, że będę w stanie zdobyć jedzonka i z tą łapką nie będę umiała się schować przez zimnem. Wiecie, że od wypadku to prawie nie śpię? Staram się ułożyć tak, żeby mnie łapka nie bolała, ale nigdy mi się nie udaje. Podchodziłam do ludzi, ale nikt nie chciał mnie do lekarza dla kotków zabrać, nikt oprócz jednej miłej Pani. Tylko ta Pani nie mogła mnie ani zatrzymać ani nie miała tyle pieniążków, żeby za moją operację zapłacić.

Chciałabym być zdrowa, znaleźć domek, który mnie pokocha tak mocno jak ja kocham ludzi. Ciocie mówią, że można moją łapkę naprawić, ale że już nigdy nie będzie taka jak przed wypadkiem. Mi to nie przeszkadza, tylko żeby mnie nie bolało, boję się tylko, że nikt mnie z taką krzywą łapką nie pokocha…

Nazwaliśmy ją Wielusia, od miejscowości Wieliszew w której się urodziła i mieszkała. Wielusia ma bardzo pogruchotaną lewą tylną łapkę, zdaniem chirurga uda się ją uratować, ale koteczka nigdy nie będzie w pełni sprawna. Ona jednak wydaje się tym w ogóle nie przejmować, odkąd dostaje u nas leki przeciwbólowe wygląda na szczęśliwą – ma apetyt, wdzięczy się, prosi o głaskanie, rozdaje baranki. Lubi też inne kotki, generalnie lubi chyba wszystko i wszystkich. Bardzo chcemy ją jak najszybciej poddać operacji złożenia połamanej łapci, musimy ją też wysterylizować, zaszczepić i oczywiście wykonać testy na choroby zakaźne.

Po operacji Wielusia będzie musiała kilka tygodni posiedzieć w klatce, ale potem chcemy dla niej znaleźć wspaniały domek. Z naszch oszczędności starczyło nam na opłacenie wizyty u specjalisty, na odrobaczenia i kilka dni pobytu maleńkiej w szpitalu. Koszty operacji i późniejszej hospitalizacji są ogromne, nie poradzimy sobie sami dlatego błagamy Was o pomoc dla tej słodkiej pieszczoszki.

zebrał dla Wielusi kwotę  1003.90 zł

Filemon ma tylko 6 miesięcy, a przeżyć jak za 20 lat.

Wesoły, młodziutki, pełen chęci do poznawania świata i przygód. Aż do 14.09.2018 r. Cofający samochód przekreślił jego dalsze życie.

Tylko z naszą pomocą może wrócić do zdrowia. Na szczęście już tylko jako kot niewychodzący.

Obustronne złamanie szyjek kości udowych, złamanie złuszczeniowe nasady dalszej kości udowej prawej, wybite biodro. Brzmi strasznie, ale chirurg podjął się wykonania operacji i są szanse, że Filemon stanie przynajmniej na 3 łapkach.

Gdyby nie fakt, że ciągnął za sobą łapeczki nie widać było, że coś jest nie tak. Neurologicznie wszystko było na szczęście ok, apetyt dopisywał, niezdarnie próbował "chodzić". Całym sobą pokazywał, że chce żyć i prosi o pomoc!

Już po operacji i pierwsze próby wskoczenia na swoją ulubioną komodę zaliczone.

Prosimy o pomoc w uregulowaniu faktury za operację i uzbieraniu funduszy na dalsze leczenie, rehabilitację i kastrację. Z góry dziękujemy za każdą pomoc dla tego dzielnego kociaka.

Dziękuję Wam za pomoc! Wasz Filemon <3

zebrał dla Filemona kwotę  819.70 zł

Kot to nie zabawka. Dlaczego więc dzieci bawiły się mną pod sklepem? Ciągnęły za łapki, przerzucały przez ramię i ganiały? Dlaczego żaden dorosły mi nie pomógł? Przecież tyle ich było na ulicy...

Kolejna, smutna historia. Kot na ulicy. Zero zainteresowania. Znieczulica. Ludzie przechodzący obok. A przecież to koci maluch. Ok 3-miesięczny, sam, przestraszony.

Kilka telefonów i kot trafia pod naszą opiekę. Stało się tak dlatego, że jedna z nas po prostu na niego weszła na ulicy. Dopiero wtedy kociak został zaopiniowany. Co robili inni przechodnie? Przechodzili obok... jak zwykle.

Maluch trafił do przychodni. Jest apetyczny, bardzo spokojny. Ma wielki koci katar. Z oczu leje się ropa, kot ledwo oddycha i ma problemy z jedzeniem. Wykonano testy, dostał leki i kroplówkę. Wygląda to jednak źle.

Maluch wymaga zakraplania oczu cztery razy dziennie. Dostaje antybiotyk i leki przeciwzapalne. Ponieważ pracujemy, kociak trafił na pobyt dzienny do przychodni. A to kosztuje.

Prosimy o pomoc dla maluszka! Liczy się każda wpłata!

[Aktualizacja 14.09.2018]

Testy wskazał na panleukopenię - rozpoczynamy walkę o życie malucha! Kociak jest osłabiony i apatyczny, ale walczymy!

zebrał dla Maluszka kwotę  1020.70 zł

Poniedziałek godzina 23:48 dzwoni telefon jednej z naszych wolontariuszek, która, mimo późnej pory, postanowiła go odebrać, ostatecznie ktoś dzwoniąc o tej porze musi mieć ważny powód.

Tak też było, okazało się, że pewni młodzi ludzie byli świadkami wypadku, kierowca samochodu jadącego przed nimi przejechał kota i uciekł z miejsca zdarzenia! Na całe szczęście udało im się pozbierać kociaka z ulicy, jeszcze żył, niestety, tylne łapki wlókł za sobą...

Przez godzinę dzwonili w różne miejsca, jak na złość nikt nie odbierał, nawet lecznice całodobowe. Mniej więcej około 1 w nocy kociak trafił pod naszą opiekę i niezwłocznie rano został dostarczony do lecznicy.

Diagnoza – roztrzaskana miednica, oderwane mocowanie miednicy z jednej strony, złamany talerz miednicy i wbity we wnętrzności z drugiej oraz roztrzaskana kość łonowa... Myśleliśmy, że to wyrok.

Okazało się jednak, że kotka ma szansę, że miednice można poskładać! Zostaliśmy skierowani do wybitnego specjalisty w Oświęcimiu, który podjął się zoperowania kotki.

Zabieg trwał kilka godzin, kotka po wybudzeniu była bardzo słaba... Jednak rokowania są dobre, kości udało się zespolić kilkoma śrubami i płytką. Hipi - tak dostała na imię nasza bieda – czeka długa rekonwalescencja, wiele wizyt w lecznicy, kilkanaście tygodni zamknięcia w klatce, która ograniczy niebezpieczeństwo urazu zanim kości się zrosną. Hipi będzie musiała się od początku nauczyć chodzić, być może nigdy nie wróci do pełnej sprawności ale będzie żyć komfortowo i bez bólu.

Bardzo prosimy o wsparcie dla tej dzielnej kotki, operacja kotki kosztowała 1000 zł, każda wizyta w lecznicy, badania, zdjęcia rtg to koszt kilkuset złotych... Dla nas kocie życie i zdrowie nie ma ceny ale bez Waszego wsparcia po prostu nie damy rady. Każda złotówka ma znaczenie!

Chcieliśmy bardzo podziękować osobom, które zatrzymały się i udzieliły Hipi pierwszej pomocy i wytrwale szukały kogoś, kto jest w stanie uratować kotkę. Taka postawa raduje nasze serca i daje wiarę, że są na świecie dobrzy ludzie <3

zebrał dla Hipi kwotę  1027.70 zł

Lisa i Lary - młode duchem, stare ciałem...

Te dwa kociaki są efektem bezmyślnego okrucieństwa ludzi, którym wydaje się, że robią dobrze, a w rzeczywistości skazują zwierzęta na męczarnie, choroby i śmierć.

Na pierwszy rzut oka to miłe kociaki, śliczne, puchate i gotowe do adopcji. Zdjęcia jednak nie pokazują ich dramatu…

W podrzeszowskiej wsi pewien mieszkaniec ma kotkę, która rodzi młode – są one następnie sprzedawane, bo skoro kotka ładna, to i kociaki ładne. Te, które nie wyglądają zbyt puchato, lądują w stodole – myszy są, koty mają sobie radzić, z głodu nie umrą. Najczęściej takie koty dziczeją, ale nie w tym wypadku, bo samozwańczy hodowca z równym entuzjazmem podchodzi do własnego rozmnażania, toteż maluchami zajmuje się stadko jego własnych dzieci – w końcu małe dzieci lubią małe koty, a z tych nie będzie już nic dobrego, na sprzedaż nie pójdą.

Lisa i Lary trafiły do nas przypadkiem, tylko dlatego, że obcą osobę poruszyło sumienie. Oba kociaki są zapchlone, zaświerzbione, zarobaczone – w końcu nigdy jeszcze nie widziały weterynarza. Najgorsze jednak jest to, że te zwierzęta są po prostu zamęczone. Zmaltretowane. Nie są w stanie ustać na łapkach, wzięte na ręce – przelewają się bezwładnie…

Miały „wszystko” - jedzenie, opiekę i dziecięcą czułość.

Tak naprawdę są niedożywione, zaniedbane i straumatyzowane nieodpowiedzialnością człowieka. Bezmyślnym okrucieństwem, którego ślady widać w ich smutnych oczach, w których powinna tlić się iskra kociej chęci do zabawy…

Przed nami dużo pracy, by Lary i Lisa zaufali człowiekowi, poczuli przyjemność pieszczoty, wrócili do zdrowia…Pomożesz nam w tym?

Faktury za opiekę weterynaryjną, diagnostykę i leczenie czekają na zapłacenie, a oba koty powinny jeszcze jeść karmę dobrej jakości, by jak najszybciej wrócić do zdrowia, znaleźć prawdziwe, kochające domy i zapomnieć o dotychczasowej tragedii. Niestety nie wykluczamy, że kicią psychiką bedzie musiał zająć się zoopsycholog lub behawiorysta.

Stan zdrowia Lisy jest niestety bardzo zły, Lary powoli wraca do sił.

Lisa wciąż walczy a my razem z nią. Codzienne wizyty w lecznicy to dla niej i dla nas już norma. Są dni kiedy jest lepiej, kiedy wstępuje w nas nadzieja, a za chwilę pojawia się znowu bezsilnośc i bezradność...

Mamy nadzieję, że kiedyś Lary i Lisa będą pięknymi, dostojnymi kotami o dłuższym, puszystym futrze. Będą patrzeć dostojnie i ze spokojem na swoich opiekunów, podtykając czasem łebek do pieszczoty i mrucząc ze szczęścia. Razem możemy sprawić, by ten obraz stał się rzeczywistością.

zebrał dla Lisy i Larego kwotę  1009.75 zł

Był sobie kotek, który mieszkał pod pewną firmą. Jedni karmili, a inni... A innym się nie podobał, chociaż nikomu nic złego nie robił. Nie podobał się do tego stopnia, że któregoś dnia dostał kopa prosto w głowę. Na szczęście znalazła się osoba, która poinformowała o tym fakcie wolontariuszy z grupy lokalnej Fundacji Viva - Zwierzaki z Mińska. Kocurek trafił na cito do przychodni.

Obawialiśmy się połamanej żuchwy, na szczęście skończyło się "tylko" na pękniętej wardze i skórze pod brodą. Lekarze w znieczuleniu oczyścili ranę i założyli szwy. Opatrzyli też oko, które również ucierpiało, spuchło i zrobiło się 3 razy większe.

Kocurek został na szpitalu. Dostał antybiotyki, leki przeciwbólowe. Testy fiv i felv wyszły ujemne. Kabaczek, bo tak dostał na imię kocurek, jest kotem oswojonym i ufnym. Czy dlatego tak łatwo było go skrzywdzić? Czy dlatego ktoś się na nim wyżył? Skrzywdził, bo był łatwym celem do agresji?

Pomóżcie nam wyleczyć Kabaczka i przywrócić mu wiarę w ludzi.

zebrał dla Kabaczka kwotę  1260.25 zł

Kot bez oka przebiegający przez ruchliwą ulicę, to prosty przepis na wypadek. Tymek miał jednak szczęście, że wyskoczył pod koła osobie, która nie pojechała dalej zostawiając kota na pastwę losu, tylko zatrzymała się, aby udzielić potrąconemu zwierzakowi pomocy.

Krew w pyszczku, parę wybitych zębów i wstrząs mózgu, to i tak niewielkie obrażenia w porównaniu z tym, co mogło się stać. Poważniejszym problemem okazała się jednak stara rana oka, a właściwie tego, co z tego oka pozostało. Oko Tymka to zasuszona galareta, która nadaje się już tylko do usunięcia. Gdy kocurek dojdzie do siebie po wypadku będzie konieczna operacja. Operacja, która niestety odwlecze się w czasie również z innego powodu...

Chore oko Tymka, to nie jedyna zła wiadomość. Kocurek ma bardzo złe wyniki biochemii - ma poważnie chore nerki, które wymagają leczenia i specjalnej diety. Wypadek Tymka okazał się szczęściem w nieszczęściu - gdyby nie on, Tymek zapewne długo by nie pożył na dworze w takim stanie.

Bardzo prosimy Was o pomoc w leczeniu Tymka!

zebrał dla Tymka kwotę  1511.40 zł

Dziadzio ma ok. 12 lat, całe swoje życie spędził na ulicy jako kot wolnożyjący.

Kiedy zaczął tracić na wadze, trafił do przychodni weterynaryjnej. Na miejscu okazało się, że ma zęby w fatalnym stanie i początki niewydolności nerek. Nie mył futerka od jakiegoś czasu, więc trzeba było częściowo go ostrzyc.

Dziadzio wymaga stałej opieki, kroplówek i specjalistycznej karmy. Nie pozwala się głaskać, ale podchodzi do ręki i w obecności człowieka czuje się swobodnie. Zjada 4 saszetki mokrej karmy dziennie i podjada suchą, więc pięknie jak na tak wyniszczonego kota.

Jego mina zaraz po przyjeździe do domu mówi sama za siebie… Bo dom to wyjątkowe miejsce, kiedy jest się schorowanym seniorem...

A takie mamy efekty po kilku dniach, kiedy Dziadzio odkrył, że miękki kocyk to fajna sprawa dla kota…

Nie wiemy, jak długo Dziadzio będzie z nami. Ale ma szansę odejść godnie i nigdy już nie będzie sam. Prosimy o wsparcie na kocie smakołyki renal i na opiekę weterynaryjną.

zebrał dla Dziadzia kwotę  1108.03 zł

Zaczęło się niewinnie - Helenka zaczęła mrużyć oczko, przymykać. Na następny dzień oko już ropiało i momentalie pojawiło się owrzodzenie. Pomimo natychmiastowej reakcji na rogówce powstał gigantyczny wrzód, który rozwinął się w 3 dni.

Nieczęsto mówię, że czegoś takiego jeszcze nie widziałam, ale w tym przypadku tak właśnie jest.

Helenka jest kotką dwukrotnie zaszczepioną, cieszyła się dobrym zdrowiem i z dnia na dzień totalnie się pochporowała. Nie kicha, jest w dobrym stanie, poza okiem, które wypływa poza oczodół.

Zostało wprowadzone intensywne leczenie. Kotka 5-6 razy w ciągu doby ma aplikowane 3 rodzaje leków. Póki co jest szansa na to, że uratujemy oko, choć patrząc na to, w jak szybkim i agresywnym tempie choroba postępuje rokowania są kiepskie.

Jeśli leczenie nie zaskutkuje konieczna będzie enukleacja, ale to dla nas ostateczność. Już dwukrotnie udało nam się wyprowadzić kocie oczy z takiego stanu, więc jest szansa.

Ogromnie prosimy Was o pomoc. Bez względu na to, czy dojdzie do zabiegu czy nie - leczenie wygeneruje ogromne koszty, z którymi bez Was sobie nie poradzimy.

Pomóżcie Helence. To wspaniała kotka, która zasługuje na to, by żyć bez bólu.

zebrał dla Helenki kwotę  921.30 zł

Leżał tam, na trawniku w wielkim mieście, nie wiadomo jak długo… Gdy dobra Duszyczka na niego spojrzała, od razu zaniepokoiła ją dziwna pozycja i zachowanie kota. Nie uciekał, nie wstawał. Tylko wpatrywał się w nią błagalnie.

Podejrzewając najgorsze, wezwała Animal Patrol, który przewiózł kotka do schroniska. Stamtąd pacjent trafił pod naszą opiekę.

Nie wiemy, czy kotka potrąciło auto, motor, rower, czy wypadł komuś z okna. I pewnie się tego nie dowiemy. Wiemy natomiast, że musiał leżeć przez dłuższy czas w tej trawie. Prześwietlenie RTG wykazało, że ma roztrzaskaną i przemieszczoną miednicę oraz wypadniętą główkę kości udowej. Wykazało też, że kości zaczęły się już zrastać. Oczywiście krzywo i nie tak jak należy…

Kotek od poniedziałku przebywał w szpitalnej klatce w lecznicy. Najważniejsze było, by choć troszkę go ustabilizować, odżywić i nawodnić. Zwierzątko do tej pory nie je samodzielnie, jest wyczerpane i słabe. Karmione jest strzykawką, dostaje wlewy dożylne i silne środki przeciwbólowe.

Pierwsze badania wykazały znaczną leukocytozę, która mogła być wynikiem wstrząsu pourazowego. Ponowna morfologia wykazała spadek leukocytozy, natomiast pojawiła się anemia niewielkiego stopnia i uszkodzenie wątroby.

20.04.2018) zawieźliśmy kocura na konsultację do chirurga-ortopedy — doktora Owczarka. Podczas wizyty zrobiono mu powtórne rtg, które potwierdziło relatywnie świeży uraz miednicy. Uszkodzenia w obrębie lewego stawu biodrowego są według lekarza o wiele starsze, niewykluczone, że jest to wada rozwojowa. W kończynie brak czucia na obwodzie. W badaniu per rectum, kanał miednicy jest drożny. W stawach biodrowo-krzyżowych jest obustronne zwichnięcie oraz pęknięcie w spojeniu miednicy.

Musimy wykonać dodatkowe badania, czyli tomograf komputerowy miednicy, który powie więcej o stanie miednicy i stawu biodrowego. Po wynikach tomografii doktor Owczarek podejmie decyzjeęo dalszym postępowaniu. Tomografia będzie w poniedziałek.

Rokowania są bardzo ostrożne. Operacja będzie skomplikowana i trudna. Zarówno dla kotka jak i dla chirurgów.

Prosimy o wsparcie i pomoc w zbieraniu pieniędzy na pokrycie kosztów leczenia Czarnuszka. Sami nie damy rady. Tylko razem z Wami możemy spróbować mu pomóc. On już przecież tyle wycierpiał!

zebrał dla Czarnuszka kwotę  1016.78 zł

Kiedy patrzysz na zdjęcie Strzałki zapewne widzisz ładniutką koteczkę z założonym niewielkim opatrunkiem. Owszem, wygląda na przestraszoną, ale zapewne nie jest po prostu przyzwyczajona do robienia zdjęć. Niestety, za zdjęciem kryje się dużo bardziej smutny obraz.

Strzałka – bo takie fundacyjne imię nosi ta kotka – trafiła pod opiekę Felineusa po wypadku, jakiemu uległa w okolicach ul. Króla Augusta w Rzeszowie. Skąd się koteczka wzięła na ulicy, nie wiemy – wiemy tylko, że to wypadek samochodowy spowodował poważny uszczerbek na jej zdrowiu.

Wprawdzie badania wskazują, że nie ma złamań, ale Strzałka nie staje na tylne łapki, prawdopodobnie cierpi na uraz miednicy i zerwane więzadła w łapkach. Oznacza to, że przed koteczką jest długie leczenie i rehabilitacja, ale ponieważ jest młodziutką kotką – ma zaledwie sześć, siedem miesięcy – szanse na wyzdrowienie są całkiem spore.

Niestety, oprócz problemów ze zdrowiem fizycznym, Strzałka doznała też poważnej traumy, która wolontariuszy fundacji martwi niemal tak samo, jak biedne tylne łapki. Na fotografii widać, jak przerażona jest koteczka – i niestety, nie jest to tylko spowodowane robieniem zdjęć. Strzałka jest niesamowicie zestresowana nową sytuacją, ogromnie przerażona nieznanym otoczeniem, obcymi ludźmi i nieprzyjemnymi badaniami.

Kotka zamknęła się w sobie, nie chce jeść, a widok jej przerażonych oczu łamie nam serca. Wciąż jednak wierzymy, że dzięki ciężkiej pracy rehabilitanta i opiekuna zwierzątka, uda się nam przełamać jej lęk i pokazać, że kontakt z człowiekiem to coś więcej niż ból, to również pieszczota, zabawa, być może – kiedyś – własny dom…

Na razie jednak Strzałka potrzebuje wsparcia wolontariuszy i weterynarzy, a oni potrzebują zastrzyku finansowego, by można było koteczkę wyleczyć, odkarmić, zadbać o nią i pokazać, że przyszłość może być spokojnym miejscem bez bólu i lęku.

Skarbonka fundacji jest pusta – liczymy więc na to, że Twój przelew, nawet drobny, pomoże Strzałce uwierzyć w lepsze jutro...

zebrał dla Strzałki kwotę  1542.25 zł

Zobaczyłem bardzo jasne światło i usłyszałem pisk samochodu. A potem już nic zupełnie, ani nie widziałem, ani nie słyszałem. Poczułem że lecę w powietrzu i zrozumiałem, że to tak właśnie wygląda, tak się właśnie kończy życie kota wolnobytującego. Tak zginęła moja mama jesienią, tak zginęło całe moje rodzeństwo, kiedy byli jeszcze malutcy. I teraz tak samo zginę ja.

Upadałem na ulicę, nawet nie czułem bólu, nic zupełnie nie czułem i nawet się nie bałem. Wiecie, wydawało mi się, że znowu jestem malutki i że mnie mama myje, czułem się taki szczęśliwy i bezpieczny. Po jakimś czasie zrozumiałem, że nadal leżę na ulicy, że wcale mnie ten samochód nie zabił, że nadal żyję i nawet nie wiem, czy najpierw to zrozumiałem, czy najpierw zacząłem czuć ból.

Bolało mnie wszystko, calutki zadek, pyszczek, na który upadłem, łapki z przodu mnie też piekły. Chciałem wstać i sobie gdzieś pójść, schować się, ale nie mogłem się podnieść, mówiłem moim tylnym łapkom, żeby wstały, ale one mnie nie słuchały. Zacząłem się czołgać, robiłem kroczek przednimi łapkami i przysuwałem tylne. Bardzo długo trwało zanim nie dotarłem do brzegu ulicy, okropnie bolało, kiedy się starałem wdrapać na chodnik. Nie dałem rady, położyłem się i czekałem aż ból trochę przejdzie, wtedy jeszcze nie wiedziałem, że jeszcze bardzo, bardzo długo będzie mnie bolało.

Teraz wiem, że pomimo tego co mi się stało, miałem dużo szczęścia, bo do domu wracała taka miła Pani która mnie, moje rodzeństwo i moją mamusię karmiła od zawsze. Przynosiła nam jedzonko na pętlę autobusową, tu gdzie się urodziłem i mieszkałem. Zobaczyła mnie i zabrała do lekarza dla kotów, takiego co był najbliżej. Pan lekarz powiedział, że nie można mi pomóc, że nic się nie da zrobić i że ja nie wyzdrowieję i że może mnie tylko uśpić. Pani jednak nie chciała, chciała żeby mnie ktoś dokładnie zbadał, chciała być pewna, że nie można mi pomóc.

Nie wiem jak, ale Pani znalazła ciocie, a ciocie się zgodziły żebym przyjechał na badania. Tutaj, w takiej dużej lecznicy się okazało, że można mi pomóc, że można zrobić taką operację żebym może mógł chodzić, tylko taka operacja kosztuje bardzo, bardzo dużo. Ciocie nie mają tyle pieniążków, tyle pieniążków ile ja potrzebuję to ciocie mówią, że wydają w kilka miesięcy na kotki.

I wiecie znowu lekarz dla kotków powiedział, że może lepiej mnie uśpić. Bo taka operacja strasznie dużo kosztuje, bo nie wiadomo czy ja będę jednak chodził, bo pewnie sam siusiu nie będę robił i pewnie kupki też nie, nikt mnie nigdy nie pokocha, nie zabierze do domku, to może nie warto.

Ciocie mówią, że bardzo chcą żebym żył, że warto, że mają podobne do mnie kotki, że będą mnie kochać, że już kochają, że będę mógł mieszkać w azylu i będę miał posłanko i jedzonko i będę bezpieczny i nawet będę mógł, jak będę chciał, sobie wyjść na taras i poleżeć na słoneczku.

Bardzo chciałbym żyć, nigdy nawet nie myślałem, że kot może mieć posłanie i chyba do końca nie wiem co to jest, ale ciocie mówią że to fajne. Głupio mi tak prosić o tyle pieniędzy dla mnie jednego, ale jeśli uznacie, że warto mi podarować życie to proszę Was pięknie – pomóżcie ciociom uzbierać na moje leczenie…

Nazwałyśmy go Busik, od autobusów na tej pętli, na której się latem zeszłego roku urodził. Busik ma około 8 miesięcy, mimo ogromu cierpienia, którego go spotkało jest kocurkiem pogodnym i lgnącym do ludzi.

Nie wiemy dlaczego tak miły, mruczący i ugniatający kotek mieszkał na ulicy, może jego kolor się nikomu nie spodobał. Dla nas Busik jest śliczny z tymi swoimi wiecznie zdziwionymi oczkami i ciągle gniotącymi podkład łapciami. Jest idealny. Tak bardzo chcemy uratować mu życie i na ile się uda sprawność.

Chirurg ortopeda niczego nam nie obiecuje, bo obiecać nie może. Po operacji Busik może zacząć sam chodzić, szanse na samodzielne załatwianie potrzeb fizjologicznych ma znikome ze względu na uszkodzenie ogon, który musi zostać amputowany praktycznie tuż przy nasadzie. Takie obrażenia przeważnie powodują trwałą niezdolność do kontrolowania wydalanie kału. Nie wiemy, czy będzie sam robił siusiu, ale szans na to praktycznie nie ma.

Maluszek ma połamaną miednicę, w wyniku uderzenia fragment kości znacznie się przemieścił, ma obitą wątrobę i pęcherz moczowy. Chcemy do uratować, mamy takie koty jak on, wiemy, że zapewnimy mu opiekę nawet jeśli nie wstanie na łapki i trzeba będzie za niego załatwiać sprawy kuwetowe.

Operacja jest jednak bardzo, bardzo skomplikowana, a po operacji Busik będzie musiał mieszkać w klatce przez dwa miesiące. Musimy opłacić badania – RTG, USG, kilka badań krwi, samą operację i pobyt w lecznicy kocurka.

Nie wiemy, jak Was prosić o tak ogromne pieniądze na jednego jedynego zwykłego buraska… Nie potrafimy jednak nie dać mu szansy, ale same, bez Was nigdy nie uzbieramy takiej kwoty… Błagamy Was, pomóżcie Busikowi…

zebrał dla Busika kwotę  1122.95 zł

Złamanie otwarte, ból, cierpienie i ogromna wola życia, która pozwoliła z tym wszystkim przetrwać - to w skrócie historia Łapka.

Przypadkowa spacerowiczka zauważyła w zimowy poranek zwierzęta w dzikim siedlisku. Głodne i mokre. Koty, pies, kury i gęsi. Wróciła do nich z jedzeniem. Trzęsły się z zimna i jadły, jadły, jadły, jadły. W pewnym momencie do stada próbował dołączyć rudy kot. Zmarznięty, również bardzo głodny, do tego przerażony. Bał się nawet kur! Bardzo kulał.

Jego nóżka wyglądała dramatycznie!!! Kości na wierzchu, rana ogromna i zapaprana. Złamanie otwarte! Skóra cierpnie na samą myśl o bólu, jaki odczuwał zwierzak. Potrzebna pomoc - pomyślała Pani - i próbowała uzyskać ją w gminie. Twardo stanęła do batalii o ulżenie kotu w cierpieniu. Jednak w tej gminie kotów się nie leczy! Pani była nieugięta. Załatwiono hycla, ale w efekcie i tak pojechały wolontariuszki PKDT.

Nie można było czekać, hyclowi nie udało się kota odłowić. Dziewczyny zareagowały błyskawicznie – wbrew rozsądkowi, bo ilość podopiecznych i sytuacja finansowa jest straszna. Mimo to popędziły po kota. Bardzo cierpiał!

Złapany kociak nie walczył w klatce - nie mógł. Brak sił i ogromne fizyczne cierpienie. Trafił do weterynarzy.. Był kotem bezimiennym. Dziewczyny nazwały go Łapkiem. Jest spokojnym, łagodnym zwierzakiem. Przyjmuje wdzięcznie pomoc. Spogląda człowiekowi w oczy. Serce pęka, widać w nich straszne cierpienie. Z zebranych informacji wynika, że Łapek chodził z uszkodzoną, złamaną na pół nogą około 3 tygodnie. 3 długie tygodnie strasznego bólu i niewyobrażalnej męki. Ludzie mijali go i szli dalej! Ledwo poruszający się, przerażony kociak nie obchodził nikogo.

Kto mu to zrobił? Najprawdopodobniej człowiek i zastawiane w okolicy przez kłusowników wnyki! Łapek, chcąc się wyswobodzić z pułapki, prawie oderwał sobie nogę. Jest dokumentnie pogruchotana. Oszczędzimy Wam szczegółowego opisu. Straszne! Nie sposób sobie wyobrazić całego dramatu i cichego kociego cierpienia. Bezduszności ludzi, którzy go widzieli i zostawiali samemu sobie.

Łapy nie da się uratować. Konieczna jest amputacja. Można jednak (trzeba!) ratować kota. Jeszcze chwilę a umarłby z powodu zakażenia lub wycieńczenia. Nie ma funduszy. Brakuje środków, by opłacić operację i opiekę wetów. Bardzo prosimy o wsparcie.

Łapek może żyć, błagamy o pomoc dla niego!

zebrał dla Łapka kwotę  1465.70 zł

Siedziała pod sklepem - skulona, zziębnięta, brudna. Mijali ją ludzie, rzucali obojętne spojrzenia. Ktoś rzucił garść chrupek. Tak mijał dzień za dniem... Śnieg, deszcz, mróz, a ona nadal wciśnięta w kącik, przy betonowych schodach do sklepu. Niewidzialna...

Przypadek sprawił, że jedna z naszych znajomych znalazła się w okolicy, bo akurat tam musiała coś załatwić. Wchodząc do sklepu zobaczyła kotkę, skuloną, wciśniętą w kąt, nie reagującą na nic. Zadzwoniła po naszą wolontariuszkę, która najszybciej jak mogła przybiegła pod sklep z transporterem. W trakcie wkładania kotki do transportera Pulcheria dostała ataku padaczki- jak się miało potem okazać na pewno nie pierwszego. I nie ostatniego.

Podczas oględzin u weterynarza odkryliśmy przerażającą prawdę - koteńka musiała przechodzić na dworze wiele ataków padaczkowych. Świadczyły o tym jej poszatkowane i zdarte do krwi pazurki, które, w trakcie ataków, musiała wbijać w betonowe płyty chodnika. Nikt nie zareagował, nikt jej nie pomógł, choć z relacji ludzi wynikało, że koteńka przesiedziała pod sklepem co najmniej tydzień.

Kotka trafiła do domu tymczasowego w Zduńskiej Woli. Tam okazało się jak silna jest jej padaczka - kotka miała w ciągu dnia kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt długich i mocnych ataków epilepsji. Dzięki lekom udało się je w miarę ustabilizować. Kotkę czeka jeszcze diagnostyka dermatologiczna - na jej skórze występuje łysienie plackowate.

Pulcheria miała kiedyś dom. Wie co to kuweta, transporter, łóżko. Uwielbia mizianki. Ale ostatnie dni, nim do nas trafiła spędziła na dworze, być może wcześniej chowała się w piwnicach, bo była tak brudna i usmarowana, że trzeba było pomóc jej się domyć. Dlaczego straciła dom? Nieudany prezent gwiazdkowy? Niechciany spadek po babci? A może nasilająca się choroba sprawiła, że ktoś postanowił się jej pozbyć - jak zepsutej rzeczy?

Jeśli chcesz i możesz wspomóc leczenie naszej podopiecznej Pulcherii, będziemy ogromnie wdzięczni za każdą pomoc! Pulchercia jest jedną z ponad 60 podopiecznych Fundacji Tabby - Burasy i Spółka.

zebrał dla Pulcherii kwotę  1034.55 zł

Mruczek trafił do nas po wypadku w tragicznym stanie, miał połamaną miednicę, kość udową poprzecznie i wzdłóż oraz uszkodzony rdzeń na 8 cm, przez co nie miał kontroli nad fizjologią oraz tylnymi łapkami, musiał mieć amputowane jedno oko. W ostatnich dniach, okazało się, że skutkiem wypadku jest jeszcze wypadająca szczęka.

Podjeliśmy walkę o życie kocurka, są już pierwsze sukcesy ale walka wciąż trwa potrzebne są kolejne fundusze m.in. na tomograf głowy, aby zdecydować czy konieczna będzie operacja stabilizacji szczęki i ewentualną operacje szczęki.

Kocurek przeszedł już jedną pomyślna operację zespolenia kości udowej. Wszystko jest na dobrej drodze, ponieważ wraca czucie w jednej łapce oraz załatwia samodzielnie potrzeby fizjologiczne.

Ale teraz ogromne znaczenie ma rehabilitacja. Mruczek już teraz jest codziennie rehabilitowany polem magnetycznym i manualnie, ale ma szansę pojechać do ośrodka rehabilitacyjnego, gdzie zajmie się nim specjalista, będzie pionizowany, rehabilitowany manualnie, będzie stosowane pole magnetyczne i elekrtrostymulacja są to kolejne koszty, ale z doświadczenia wiemy, że rehabilitacja w takich przypadkach najbardziej pomaga.

Włożyliśmy dużo serca i pracy w ratowanie kocurka. Mruczek ma ogromną wolę życia, jest silny dzielny nie poddaje się, do swojej tymczasowej opiekunki przytula się i łasi. Jego stan jest lepszy i teraz chcemy dać mu szansę na wyzdrowienie. Nie uda nam się tego zrobić bez Waszego wsparcia. Mamy nadzeję, że pomożecie Mruczkowi i dzięki Wam będzie mógł cieszyć się życiem.

zebrał dla Mruczka kwotę  931.49 zł

Drodzy Pomagacze!

Dowiedzieliśmy się o niej w październiku, kiedy zaczęły się pierwsze przymrozki. Wraz z rodzeństwem i stadem kotów mieszkały w zamarznietej już łące, blisko ruchliwej drogi. Jej rodzeństwo znalazło domy, pozostałe koty zostały wykastrowane.

Ona jednak bardzo różniła się od reszty... Była o połowę mniejsza od swojego rodzeństwa. Pomimo wieku - około 2 miesięcy, mieściła się w dłoni. Najsłabsza z miotu, ostatnia przy misce... Jej oczko było w fatalnym stanie.

Poczatkowo musieliśmy zwalczyć koci katar, który zaatakował i oczy i drogi oddechowe maluchów. Liczyliśmy na to, że w wyniku kuracji stan zapalny w oku Szylkretki choć trochę się zmniejszy. Niestety, bez rezultatu. Doktorzy wdrażali przeróżne krople i maści - łagodzące, odżywcze, z antybiotykiem, sztuczne łzy - wszystkie pomagały tylko na chwilę.

Nieuchronnie, coraz większymi krokami zbliżał się wyrok... amputacja oka. Operacja jest skomplikowana i niesie za sobą ryzyko wielu powikłań... Nawet ryzyko pogorszenia wzroku w drugim, zdrowym oku. Ale nie mamy wyboru i nie możemy czekać. Gałka oczna jest spuchnieta, sztuczne łzy nie dają zamierzonego efektu, bo nie wnikają we wszystkie powłoki i oko i tak martwe i niewidome, zaciera się. To potworny ból

Szylkretka ma już pół roku. Uwielbia głaski, mruczy, kiedy tylko w polu jej widzenia pojawi się człowiek. To zaskakujące, że w takim małym ciałku, drzemie tak ogromna wola walki. Mała, na domiar złego, ma problemy z jelitami. Kiedy pojawi się u niej biegunka, trwa nawet 2 tygodnie i żadne leki nie przynoszą poprawy. Musimy zdiagnozować jelita, wykonać ciężką operację amputacji oka, wykonać sterylizację. Kociaków w potrzebie mamy bardzo dużo, co chwilę trafia do nas jakaś bieda. Serdecznie prosimy o Państwa pomoc dla nich!

Jeszcze jedno... gdyby wśród Państwa znalazł się ktoś, kto szczerze pokocha niepełnosprawną, kocią piękność, pomimo wszystkich przeciwności, zawieziemy kotkę nawet na koniec świata.

zebrał dla Szylkretki kwotę  1034.40 zł

Na początku grudnia Matylda pojechała do nowego domu. Tak bardzo się cieszyłyśmy, że ta delikatna, kochana, koteczka znalazła swojego człowieka.

Po ok 3 tygodniach otrzymałyśmy z nowego domu informację, że kotka gorzej się poczuła, psikała i łzawiło jej oczko, opiekunka zabrała kotkę do lokalnego lekarza, który wdrożył leczenie. Niestety, leczenie nie pomagało. Kotka czuła się gorzej, straciła apetyt i schudła.

Opiekunka kotki zabrała ją do innego lekarza, który stwierdził, że kot kwalifikuje się do eutanazji, że jest w opłakanym stanie. Niestety, nie chciał z nami porozmawiać i przekazać diagnozy, odmówił rozmowy. Dowiedziałyśmy się jedynie, że kotka oślepła, ma tak gęstą krew, że nie da się jej pobrać, że USG wykazuje powiększenie wątroby i nerek, że kot wygląda jak skóra i kości i cierpi na jakiegoś ogólnoustrojowego wirusa.

Postanowiłyśmy ściągnąć kotkę do Poznania. Matylda trafiła do całodobowej lecznicy, gdzie próbujemy dojść do tego co się stało, że w 3 tygodnie choroba wycieńczyła organizm kotki.

Niestety, nie wygląda to dobrze. Lekarka wspomniała o wielonarządowej niewydolności. Przyczyną może być jakiś wirus, może jakieś silne zatrucie (kwiatów podobno nie podgryzała, środków chemicznych nie polizała, ale tego oczywiście nikt nie wie, bo nie przebywał z nią 24h na dobę). Nie wiemy na tą chwile zupełnie nic, co może być przyczyną. Robimy badania za badaniami i czekamy na wyniki.

Kotka wróciła pod opiekę naszej fundacji w 100%. Jej opiekunka nie była w stanie opłacić dalszej diagnostyki i leczenia koteczki, a cała sytuacja bardzo ją obciążyła.

Matylda została w szpitalu nawodniona, udało się pobrać krew do badania. W pierwszych ogólnych badaniach krwi (morfologia, bio chemia) u Matyldy wyszła anemia, białe krwinki podwyższone, jest stan zapalny, kreatynina w porządku, mocznik podwyższony. Testy fiv, felv, paneleukopenia, koronawirus - ujemne.

Po badaniu okulistycznym wiemy, że zmiany w oczkach są skutkiem choroby/toksyny, która jest w niej. Na usg wyszło, że wątroba jest powiększona, ale struktura samej wątroby nie jest zmieniona. Nerki powiększone, zwłaszcza jedna bardzo. Lekarz prowadząca mówiła, że nerki mogą świadczyć o toksynie w organizmie. W klinice zrobiono Matyldzie wszystkie te badania, które można było zrobić na miejscu. Kolejne próbki krwi zostały wysłane do badania do zewnętrznego laboratorium pod kątem toksoplazmozy, hemobartonelli i fip.

Lekarze robią badania na zasadzie wykluczania kolejnych potencjalnych przyczyn jej stanu - pochłania to ogromne koszty, ale chcemy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby Matyni przywrócić zdrowie. Jest cały czas na kroplówkach i trzeba ją dokarmiać convalescencem. Dużo śpi.

Pomóżcie nam na to wszystko zarobić. Matylda ma robiony szereg kolejnych badań i jeszcze posiedzi w szpitaliku, to wszystko bardzo dużo kosztuje, każde badanie, każda kroplówka, każda doba w szpitalu. Walczymy o nią jak możemy, mamy nadzieję, że uda się postawić diagnozę i uratować Matyldę. Jest młoda, cudowną, kochaną kotką, całe życie przed nią, to nie jest jeszcze jej czas..

Bardzo prosimy o pomoc w leczeniu Matyldy.

zebrał dla Matyldy kwotę  1460.58 zł

Laura jest kotką o przecudnej urodzie, ale niech was nie zmyli to niespotykane umaszczenie. Jej historia jest bardzo przykra..

Została podrzucona na działki ok. 30 km od Lublina, byla dokarmiana przez około 2 miesiące przez lokalną karmicielkę, lecz wraz z końcem ładnej pogody karmicielka rzadziej bywała na działce i zgłosiła się do nas o pomoc w adopcji kota.

Laura trafiła do domu tymczasowego, dwa dni później miała sterylizację i po okresie rekonwalescencji miała mieć wspaniały dom. Niestety w trakcie operacji wystąpiły komplikacje - w tym małym, pięknym ciałku lekarz znalazł guz na listwie mleczej. Został niezwłocznie usunięty, a po kilku dniach po drugiej stronie pojawił się spory obrzęk. USG nic nie wykazało, początkowo wszyscy myśleli, że to efekt uboczny sterylizacji (np, że lekarz złapał za kawałek skóry i zrobił się obrzęk).

Po miesiącu walki z usunięciem obrzęku, niestety z rany zaczęła sączyć się ropa... Wtedy po kosultacji z lekarzem zdecydowałyśmy się na biopsję. Niestety wynik był pozytywny - to nowotwór :( Najszybszy termin operacji to piątek, 12.01.2018 r.

Laura z dnia na dzień gaśnie, jest osowiała, chowa się w zakamarki- śpi w kuwecie, chowa się do szafy. Rana cały czas sączy się i jej przeszkadza - próbuje ją lizać, drapać, rozdziera ubranko, żeby się do niego wydostać.

Leczenie Laury będzie nie tylko drogie, ale i czasochłonne. Bardzo prosimy Państwa o wsparcie. Operacja, diagnostyka leki... a także koszt sterylizacji i biopsji to dla nas bardzo dużo :(

zebrał dla Laury kwotę  896.71 zł

[Aktualizacja 2.01.2018]

"Mimi odeszła... Mimo, że tak dzielnie walczyła... Nie dała rady z panleukopenią. W tym roku to już drugi kot który odszedł w naszym domu tymczasowym - uczucie bezradności jest okropne, ale ona już nie cierpi i biega szczęśliwie za tęczowym mostem. Pamiętaj cudowna koteczko, że się jeszcze kiedyś spotkamy - przytulę Cię, a Ty będziesz mruczała... Pomóż teraz swoim kocim kumplom - Lulka, Lawenda, Lora, Mary, Makbet są nadal zagrożone.."

Niestety Mimi przegrała walkę o życie. Wydawało się, że jej stan się poprawia, jednak kotka nagle odeszła na rękach Pani Joli, która odwiedziła ją w domu tymczasowym. Koszty leczenia są ogromne, ze względu na fakt, iż Mimi zachorowała w trakcie świąt. Obawiamy się o stan pozostałych 5 kotów, które przebywały z Mimi w domu tymczasowym. Przyjmują surowicę, regularnie muszą mieć badaną krew, dlatego wciąż jesteśmy zmuszeni kontynuować zbieranie środków na spłatę leczenia Mimi oraz leczenie kotów, które są zagrożone zachorowaniem na panleukopenię... Prosimy o pomoc i wsparcie i pomoc w ratowaniu pozostałych kotów

-----------------------------

Mimi walczy z panleukopenią, jest bardzo słaba i nie mamy pojęcia czy uda się ją uratować :(

Kotka tydzień temu wróciła z adopcji, wczoraj poczuła się gorzej. Od razu została zabrana do weterynarza, gdzie przeprowadzono test na panleukopenię. Wynik wyszedł dodatni, test dla pewności został przeprowadzony ponownie. Mimi od rana walczy o życie :( Ma bardzo wysoką gorączkę, codziennie musi mieć robione badania krwi.

Kotka ma bardzo niski poziom leukocytów, zaledwie 0,2G/l, gdzie norma wynosi minimum 6.0.

Ma podawane kroplówki oraz surowicę. Surowicę musiało otrzymać także pozostałe 5 kotów, z którymi Mimi przebywała w domu tymczasowym. Koszt leczenia jest ogromy, błagamy o pomoc w ratowaniu Mimi!

zebrał dla Mimi i kociaków kwotę  818.90 zł

Oto Citek...
Nie wiemy, od jak dawna nie chodzi na tylnych łapkach. Nie wiemy, czy jest ofiarą wypadku czy został uderzony. Tego nie dowiemy się już nigdy. Wiemy natomiast, że bardzo chce biegać tak jak inne kotki w domu tymczasowym, że bardzo potrzebuje miłości i przytulania.

Citek, bo o nim mowa, został wypatrzony przez kierowcę przy jednej z otwockich ulic. Czołgał się poboczem drogi, był cały obolały. Pan postanowił wysiąść z samochodu i pomóc małemu kotu. Zawiózł go do Urzędu Miasta, tam została podjęta decyzja o przewiezieniu kotka przez Straż Miejską do przychodni. Po wstępnym badaniu okazało się, że kotek nie ma czucia w tylnych łapkach, zdjęcie RTG potwierdziło uszkodzenie kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Rozważana była eutanazja kocurka.... Ale on tak ufnie patrzył w oczy... On tak prosił...

Nie pozwoliliśmy go uśpić, będziemy o niego walczyć! Przed nami i przed Citkiem bardzo długa droga - droga, którą będziemy podążać razem!

Po dwóch tygodniach leczenia, w tylnych łapkach zaczęło wracać delikatne czucie! Cieszyliśmy się jak dzieci, kiedy Cituś ruszył ogonkiem! Na początku był duży problem z oddawaniem moczu, trzeba było kocurka "wyciskać", teraz zdarza się jeszcze bezwiedne oddawanie moczu - trzeba bardzo dbać o utrzymanie w czystości i suchości okolic odbytu, jest to bardzo pracochłonne zajęcie, ale dajemy radę. Najważniejsze to postawić go na łapki. Musimy zapobiegać również zanikowi mięśni, codzienna rehabilitacja porażonych kończyn polega na częstym ich masowaniu, poruszaniu nimi (zginanie i prostowanie), naśladowaniu ruchów.

Bardzo prosimy o pomoc w leczeniu i rehabilitacji naszego dzielnego Citusia. Bez waszej pomocy nie damy rady. Pomóżcie nam spełnić świąteczne marzenie kocurka, marzenie o sprawnych łapkach...

zebrał dla Citka kwotę  693.03 zł

Maleńki kotek z parkingu. Nikt nie wie skąd się wziął, czy ktoś go przywiózł i wyrzucił, czy sam się przybłąkał. To nie istotne, istotne jest to, że kolejne maleństwo zostało porzucone na pastę losu.

Uszkodzone oko, pozlepiana sierść, kosteczki obleczone skórą. Tak w skócie można opisać jej stan, gdy do nas trafiła. Nie miała siły jeść i trzymać się na własnych łapkach. Czas spędzony na ulicy zrobił swoje...

Koteczka trafiła na hospitalizację, została poddana intensywnemu leczeniu. Kroplówki, badania krwi, kału, testy, leczenie oczu, uszu. Lista była długa.

Ponieważ stan kotki pogorszył się kicia trafiła do całodobowej przychodni, gdzie była pod stałą kontrolą. Przeciwnik był trudny - jeden z najgroźniejszych kocich wirusów - panleukopenia. Konieczne było podanie surowicy i całej baterii leków.

Dlaczego te małe, bezbronne zwierzaki muszą tak cierpieć? Co zrobiły, że już na starcie swojego życia muszą walczyć o każdy kolejny dzień?

zebrał dla kotki kwotę  1038.30 zł

Gdy wolontariusze Fundacji Viva z Grupy Zwierzaki z Mińska zobaczyli pierwszy raz Hummusa, od razu wiedzieli, że coś jest z nim nie tak. Kot chodził nienaturalnie, przekrzywiał nogi, zataczał się, wyglądał jak ofiara wypadku samochodowego. Wymagał szybkiej pomocy.

Rtg i wstępne badania nie wykazały przyczyny tak złego stanu kota. Oprócz objawów neurologicznych, kot normalnie jadł, bał się tylko ludzi i dotyku.

Konieczna była konsultacja u neurologa. Takich wizyt i badań odbyło się kilka. W końcu postawiono na uszkodzenie rdzenia kręgowego.

Hummus spędził w szpitalu kilka tygodni. W tym czasie przeszedł także całą serię odrobaczania, szczepienia.

Kocurek potrafi wskoczyć na niewielkie wysokości, korzysta z drapaka. Jednak jego tył ciała cały czas drży, tylne łapki często się rozjezdzają. Prawdopodobnie ten objaw będzie towarzyszył mu już zawsze. Hummusik zawsze będzie kotkiem specjalnej troski.

zebrał dla Hummusa kwotę  1057.07 zł

Ile osób cie minęło? Ile przeszło obok i nie zaregowało, odwróciło głowę, zajęło się swoją komórką albo rozmową z drugą osobą? Zapewne sporo. Pojawiła się na szczęście osoba, która zabrała cię z chodnika i zaniosła do lecznicy. Na szczęście.

Malutka, kilkutygudniowa koteczka trafiła pod opiekę wolontariuszaa z Fundacji Viva - z Grupy Zwierzaki z Mińska. Skóra i kości. Tyle w skrócie można o niej powiedzieć. A do tego nienaturalnie duży brzuszek, który bynajmniej nie świadczył o najedzeniu.

Koteczka była wychłodzona, przemoknięta, a w jej malutkim ciałku toczyła się walka z pasożytami. Kicia nie mogła ich z siebie wydalić, a one zatruwały jej organizm, powoli ją zabijając. Pierwsze doby były bardzo trudne, koteczka nie chciała jeść, nie mogła się wypróżnić, a wszystkie zabiegi, które podejmowali lekarze kończyły sie niepowodzeniem.

W końcu się udało, leki, masowanie, siemię lniane, wszystko to pomogło wydalić z tego kruchego ciałka wielkie kłębowisko pasożytów. A koteczka była po tym ledwo żywa...

Walczymy o jej powrót do pełni zdrowia. O odzyskanie kociej radości i sprawności. Póki co, jest jak porcelanowa laleczka - krucha, malutka i delikatna.

zebrał dla koteczki kwotę  944.45 zł

Zmiażdżone i kalekie kociątko błaga o pomoc i ludzką łaskę.

Nazwałyśmy go Farcik, ale czy będzie miał farta i przeżyje, zależy tylko od Was, jego woli życia i umiejętności specjalistów weterynarii.

Każdy grosz na leczenie = malutki % szansy na życie !!!

Farcik trafił do nas kilka dni temu, po alarmującym telefonie o małym, wyrzuconym i rozjechanym przez samochody kociątku :(

Pojechałyśmy natychmiast. Naszym oczom ukazał się mały, brudny kotek, wtulony w człowieka tak bardzo, jakby chciał się z nim stopić i zostać tak na zawsze, otulony bezpiecznymi dłońmi... Panie karmicielki, które widziały zdarzenie powiedziały nam, że maluszek nie chodzi.

Sprawdziłyśmy – kociątko ciągnęło za sobą bezwładne nóżki, próbując ponownie wspiąć się na kolana człowieka :( Widok rozdzierający serce. A my milion myśli w głowie, czy to miednica, kręgosłup, czy narządy wewnętrzne są całe, czy nie ma krwotoku wewnętrznego...?

Decyzja była natychmiastowa – Śląskie Centrum Weterynarii. W drodze Farcik dostał wysokiej gorączki. Na miejscu okazało się, że termometr wskazuje 42˚ C. Cały ciąg badań, RTG, USC, krew…

Takie maleństwo, takie malutkie kocie dziecko, tak przerażone i tak strasznie cierpiące… Jaki to musi być ból!

Prześwietlenia wykazały obustronne złamanie kości miednicy i to w fatalnych miejscach. Co gorsze pęknięte kręgi w tym właśnie odcinku oraz obtłuczoną wątrobę i poważnie obtłuczone nerki.

Kilka dni czekałyśmy na wieści ze szpitala, by dowiedzieć się jakie są rokowania, bo pierwszego dnia były kiepskie. Czy nerki będą pracować? Czy wątroba nie odmówi posłuszeństwa?

Niestety wieści nie są najlepsze. Choć parametry znacząco się poprawiły, Farcik od kilku dni nie oddaje samoczynnie moczu.Kilka razy dziennie jest cewnikowany. Póki co, z powodu obrzęku pękniętych kręgów, nie wiadomo, czy rdzeń kręgowy jest cały, czy został trwale uszkodzony.

Jeszcze nie wiadomo, czy ten malutki chłopczyk nie wstaje z powodu połamanej miednicy, czy uszkodzenia rdzenia, bo czucie w łapkach jest zachowane.

By to sprawdzić maluszka czekać będzie prawdopodobnie bardzo kosztowne badanie rezonansem.

Tak czy inaczej to małe, kocie dziecko, tak bestialsko zmasakrowane przez człowieka, czeka bardzo, naprawdę bardzo długie i mega kosztowne leczenie, a po nim równie długa rehabilitacja.

Bez względu na to, czy będzie chodził, czy będzie kaleką, czy będzie sikał czy nie - będziemy o niego walczyć! Jest przecież masa kotków, które na wózeczkach wiodą szczęśliwe życie.

Kochani, Uratowaliście już z nami masę kotków w podobnym stanie i błagamy Was teraz o ratunek dla Farcika – o ofiarowanie mu szansy na leczenie! Prosimy sprawcie, by Farcik naprawdę miał farta trafiając ze swoją prośbą o życie do Waszych serc !

zebrał dla Farcika kwotę  1643.25 zł

Kaszmirek został znaleziony na śmietniku. Plątał się pomiędzy pojemnikami, szukał jedzenia, no i kulał. Z przedniej łapki ciekła krew, widać było, że dopadł go albo inny kot albo pies.

Kocurka zgłoszono wolontariuszom Fundacji Viva z grupy Zwierzaki z Mińska. Kot trafił do przychodni i został przyjęty na szpital.

Pod znieczuleniem oczyszczono rano, odnowiono jej brzegi. Kot miał na łapie pęknięty ropień, który był efektem pogryzienia. Dodatkowo miał uszkodzony nadgarstek. Kotu podano antybiotyki i zostawiono na szpitalu. Wydawało się, że szybko opuści lecznice. Niestety. W przychodni Kaszmir "złapał" grzybice od innego kota. Wyłysiał w ciągu kilku dni praktycznie na całym ciele. Lekarze rozpoczęli leczenie kota poprzez smarowanie zmian i kąpiele. Kaszmir otrzymał także serie leków na odporność i szczepionki, które miały sobie poradzić z grzybicą.

Kocurek mieszka w przychodni od 3 miesięcy. Grzybica nie jest, niestety, łatwą chorobą do wyleczenia. Jak tylko Kaszmir miał zaleczoną jedną zmianę, pojawiała się nowa.

Tak długie leczenie pociągnęło za sobą bardzo duże koszty, koszty, które na ten moment nie są w zasięgu wolontariuszy Fundacji. Bez pomocy Pomagaczy, bez Waszej pomocy, nie uda się opłacić leczenia.

zebrał dla Nastki kwotę  1426.30 zł

Kaszmirek został znaleziony na śmietniku. Plątał się pomiędzy pojemnikami, szukał jedzenia, no i kulał. Z przedniej łapki ciekła krew, widać było, że dopadł go albo inny kot albo pies.

Kocurka zgłoszono wolontariuszom Fundacji Viva z grupy Zwierzaki z Mińska. Kot trafił do przychodni i został przyjęty na szpital.

Pod znieczuleniem oczyszczono rano, odnowiono jej brzegi. Kot miał na łapie pęknięty ropień, który był efektem pogryzienia. Dodatkowo miał uszkodzony nadgarstek. Kotu podano antybiotyki i zostawiono na szpitalu. Wydawało się, że szybko opuści lecznice. Niestety. W przychodni Kaszmir "złapał" grzybice od innego kota. Wyłysiał w ciągu kilku dni praktycznie na całym ciele. Lekarze rozpoczęli leczenie kota poprzez smarowanie zmian i kąpiele. Kaszmir otrzymał także serie leków na odporność i szczepionki, które miały sobie poradzić z grzybicą.

Kocurek mieszka w przychodni od 3 miesięcy. Grzybica nie jest, niestety, łatwą chorobą do wyleczenia. Jak tylko Kaszmir miał zaleczoną jedną zmianę, pojawiała się nowa.

Tak długie leczenie pociągnęło za sobą bardzo duże koszty, koszty, które na ten moment nie są w zasięgu wolontariuszy Fundacji. Bez pomocy Pomagaczy, bez Waszej pomocy, nie uda się opłacić leczenia.

zebrał dla Kaszmirka kwotę  1530.60 zł

Los kociego dziecka bywa okrutny. Większość, już przychodząc na świat, jest skazana na śmierć, nim zdąży zaznać odrobiny beztroskiego kociego życia. Umrze na koci katar, z głodu, żywcem zjedzona przez robaki, które zalęgna się w ranach, zabije je samochód i skona gdzieś w trawie, a obok będą przechodzić ludzie. Będą odwracać wzrok, a kocie dziecię w cierpieniu odejdzie za TM.

Czasem jednak się zdarzy ludzki odruch. Ktoś się zatrzyma i pochyli nad losem nieszczęsnej małej bezbronnej istotki. Będzie miała wtedy szczęście, nadejdzie ratunek.

Tak było w przypadku Hestii. Ktoś się zatrzymał, zabrał i poprosił dla niej o pomoc. Trafiła pod skrzydła naszej fundacji, jak wiele takich kociąt. Mamy nadzieję, że i Hesti uda sie pomóc i będzie mogła zaznać beztroskiego kociego życia.

W tej chwili Hestia jest bardzo chora. Ma zaawansowany koci katar. Ropa leje się z tego maleńkiego noska ogromnymi ilościami. Oprócz tego to małe kociątko ma zdeformowane przednie łapki oraz problem z jednym oczkiem. Kiedy trafiła do nas, miała biegunkę i była bardzo zawszona.

Hestia spędziła kilka dni na intensywnej terapi w Klinice. Jej stan udało sie ustabilizować. Jednak nadal rokowania są ostrożne. Maleństwo jest na silnych antybiotykach, a wkrótce zostanie poddana konsultacji okulistycznej i ortopedycznej. W tej chwili przebywa w domu tymczasowym. Pomimo poważnego stanu, bawi się :)

Bardzo prosimy o wsparcie dla małej Hesti. Pod swoimi skrzydłami mamy wiele takich uratowanych kocich dzieci, a jest to możliwe tylko dzięki Waszej pomocy. Każdy grosz to inwestycja w życie bezbronnej istoty.

zebrał dla Hestii kwotę  1028.41 zł

Przeganiany, straszony, szczuty psami. Nic dziwnego, że zdziczał i nie chciał do nikogo podejść. Zaufał tylko jednej osobie – starszej pani, która codziennie wieczorem zostawiała mu miseczkę z jedzeniem i wodą. Niestety, z powodu stresu, wcześniejszego niedożywienia, i pogody, kocurek rozchorował się i przestał jeść, zaczął źle oddychać. Osłabł do tego stopnia, że bez problemu dał się złapać swojej starszej opiekunce i zanieść do przychodni weterynaryjnej.

W lecznicy lekarze wykonali rtg klatki piersiowej, okazało się, że kocurek ma początki zapalenia płuc.

Dostał długo działające leki, kroplówki, zalecono inhalacje. Z pobranej krwi wykonano morfologię i biochemię. Wykonano także test płytkowy w kierunku kociej białaczki i zespołu niedoboru immunologicznego. Niestety, test na felv wyszedł pozytywny, powtórzony test metodą RT PCR także wyszedł dodatni.

Kocurek jest więc nosicielem wirusa kociej białaczki. Nie może wrócić na ulicę, nie może zamieszkać znowu w swojej piwnicy, ponieważ może zarazić inne koty żyjące na wolności.

Ignacy powoli, powoli się leczy. Niestety, nie bardzo chce współpracować z lekarzami, boi się, jest wystraszony i próbuje się bronić - gryzie i drapie, a przecież leki musi przyjmować. Ignacy to wiekowy kot, schorowany i styrany życiem na ulicy wśród nieprzychylnych, agresywnie nastawionych ludzi. Walczymy o jego lepsze jutro i zdrowie.

zebrał dla Ignacego kwotę  1290.30 zł

To był dzień, w którym uratowaliśmy już jedną koteczkę z okolic Łodzi. Był on jednak dniem tragicznym dla jeszcze jednego czarno-białego kota. Spojrzałam na wyciszony telefon, kilka połączeń nieodebranych od wolontariuszki i na dodatek dramatyczny sms.

- Co tam znowu się dzieje? Opowiadaj, tylko spokojnie.
Jest to kochana bardzo kobita, opiekuje się kotami bezdomnymi w Konstantynowie, ma jednak skłonności do paniki. Kiedy Danuta znajdzie kota, przeważnie jest albo bardzo stary, albo jest po przejściach i kwalifikuje się do operacji. Znam ją 15 lat, tak nigdy się nie zdarzyło, by przekazała mi kota gotowego do adopcji.

"Był straszny krzyk na korytarzu, sądziłam, że może ze schodów spadło dziecko sąsiadów. Kiedy wyjrzałam, do domu wpadł mi kot. Młody czarno-biały, niekastrowany, wisi mu ogromne jajko na dole brzucha, to chyba przepuklina, dzwoniłam, bo nie wiem co mam zrobić? Myślę, że go zapakuję i pójdę do pobliskiej kliniki" - powiedziała. "Zostaw go w spokoju, daj jeść, rano kota dostarcz do Vedmedu, uprzedzę lecznicę. Z tego, co opowiadasz i tak niezbędna jest operacja, szkoda go męczyć wizytą, która nic nie zmieni, nie mam podpisanej z tą przychodnią umowy o współpracę. Musi przyjechać do Łodzi".

Wtorek nie był lepszy od poniedziałku. Pani doktor powiedziała: "Ten kotek został skopany! Jak on musiał cierpieć! Ma przesunięty żołądek, pękniętą przeponę, przepuklina jest wynikiem urazu, krwiak ma na pół brzucha, co to za człowiek tak go skatował?" Na co dzień rzeczowa i bardzo opanowana, teraz była ogromnie przejęta. "On jest taki miły, nie schodzi nam z kolan..."

Ile razy jeszcze przyjdzie mi zaciskać zęby, kiedy zderzę się z taką potwornością? Jedni na siłę, wbrew woli kotów udomawiają dzikie, które w mieszkaniach się ewidentnie męczą, skaczą na okna szukając drogi ucieczki, brudzą po kątach, starając się wymusić wolność. Inni katują te łagodne, ufne, które kleją się do ludzi. Tacy ludzie powinni być piętnowani, nie można bezkarnie żadnej istocie zadawać cierpienia, skazywać na ból. Nie chcę nawet myśleć o dalszym losie kota, gdyby Danka nie otworzyła drzwi! Proszę, pomóżcie nam go ocalić i podarować mu same dobre dni!

zebrał dla Kocurka kwotę  1000.38 zł

Zuzio jest kotem, który urodził się na ulicy. Przez pewien czas przychodził na balkon do Pani dokarmiającej. Potem znikł. Pojawił się wycieńczony i wygłodzony po paru miesiącach. Zdziczał przez ten czas. Nie wiadomo, co się stało, ale musiał przeżyć coś strasznego. Od tego czasu Zuzio przychodził na jedzenie, ale tylko gdy był chory lub osłabiony podchodził bliżej i wchodził przez balkon do domu karmicielki. Nie raz był pogryziony lub pobity. Nawet osoby, które mają własne koty domowe, gdy widziały Zuzia, to przeganiały go, bo bały się, że czymś zarazi ich podopiecznych.

Zuzio był pogardzany i przepędzany przez 3 lata. Teraz schudł i zaczął chorować na drogi oddechowe. Wolontariusze Pomorskiego Kociego Domu Tymczasowego Fundacji Viva! zabrali go do weterynarza. Okazało się, że Zuzio oprócz kociego kataru ma niewydolność nerek. Jakie szanse na życie ma kot uliczny z chorobą nerek?

Mimo wszystko podjęto leczenie. Gdyby Zuzio znalazł dom, mógłby w nim żyć bezpiecznie pomimo swojej choroby. Jego wyniki nie są złe, poziom parametrów nerkowych jest ustabilizowany. Musi tylko jeść specjalną karmę, przyjmować leki i od czasu do czasu mieć wykonane badanie krwi.

Teraz potrzeba środków, by leczyć Zuzia, by wygoić rany. Te fizyczne i psychiczne. Na razie Zuzio jest już bezpieczny, ale nie ma środków, by zakupić mu leki i opłacić pobyt w szpitaliku. Wolontariusze bardzo chcą mu pomóc. On prosi o tę pomoc! Ma tylko Was i wolontariuszy!

zebrał dla Zuzia kwotę  1211.96 zł

Cześć jestem Śrutek, ostatnio ciągle o mnie mówią, jeżdżę po różnych miejscach i spotykam sporo ludzi. Teraz jestem zamknięty w takim bardzo przyjemnym i ciepłym miejscu, mam w końcu jedzonko, mam wodę, już mnie prawie nic nie boli. Nie rozumiem tylko dlaczego wszyscy mają takie smutne miny, patrząc na mnie...

Ostatnio nie było mi łatwo, to fakt, ale ja nie zamierzam się poddawać! To było tak... Przez chwilę, Hmm... Może dłuższą... Może kilka dni, może kilkanaście leżałem na trawie. Nikt mnie nie zauważał, miauczem, bałem się. Było strasznie, ale nikt mi nie pomógł. Coś bardzo mnie bolało. Nie wiem, dlaczego jakiś człowiek strzelał do mnie. Pamiętam, że uciekałem, biegłem tak szybko jak mogłem... Ale wtedy poczułem huk, poczułem okropny ból. Poczułem w moim ciele 6 śrutów. Potem była krew. Nikt nie zwracał na mnie uwagi.

Zacząłem tracić czucie w moich łapkach, upadłem na ziemię. Jadłem samą trawę. Bardzo mi nie smakowała, ale nie mogłem nigdzie się ruszyć. Leżałem i leżałem, próbowałem się podnieść i iść, ale nie dałem rady. Traciłem siły, moje kostki zaczęły wyglądać spod skóry. Jakaś Pani wreszcie mnie zobaczyła i od razu wzięła na ręce, bardzo się ucieszyłem! Zawiozła mnie do miejsca, gdzie było dużo innych zwierząt, dali mi jeść i pić, mogłem pospać w kocyku, wreszcie! Nadal nie umiałem się ruszyć. Wydawało mi się, że nie mam już tylnich łapek, że nie mogę zrobić już siku.

Odwracałem łebek, ale o dziwo ciągle miałem tylne łapki. Nie wiem, co się im stało, ale całe je umyłem, może teraz będą działać... Jakieś Panie ciągle do mnie przychodzą, dają mi dużo leków po których jest mi lepiej. Ostatnio powiedziały, że znowu będę chodzić! Super! Już nie mogę się doczekać! Chciałbym podziękować bardzo tej Pani, bo uratowała mi życie! Ja obiecuję być dobrym kotkiem, będę Cię człowieku kochał całym sercem, obiecuję! Pokażę Ci, że stanę znowu na moich łapkach! Tylko pomóż mi...

Panie martwią się, że nie uzbieramy tyle pieniędzy... Mówią, że potrzebuje bardzo dużo. Ja nie wiem, ile to jest, ale proszę Cię, człowieku, o każdy grosik. Będę się dzielnie starał znowu stanąć na łapki, proszę daj mi szanse, bo ja bardzo tego chcę. Mruczę już codziennie, żeby te miłe Panie nie martwiły się o mnie tak bardzo. Będzie dobrze, bo już czuję się o wiele lepiej! Proszę Cię, mój człowieku, tylko już nigdy mnie nie opuszczaj, bo bardzo się wtedy bałem...

Śrutek

zebrał dla Śrutka kwotę  1581.95 zł

To nie jest żadne zgłoszenie, żadna interwencja. Poszłam zrobić porządek z przemokniętymi budkami, przechodziłam obok Smerfika kilka razy, zauważyłam go za… Szóstym razem. Niewidzialny kot umierał na ulicy, niezauważony przez nikogo…

Skulony, zziębnięty, ze zrezygnowanymi oczami, całkiem przemoknięty i bardzo brudny… Przykucnęłam z jedzeniem. Kiedy podszedł, zamarłam. Tak chudego kota jeszcze nie widziałam. Zaskakujące, że miał siłę podejść. Zmarniałe, posklejane futerko, a pod nim tylko kości. Wszedł za jedzeniem do transporterka.

Był bardzo głodny, a mimo to jadł dziwnie, ciągle mu coś wypadało z pyszczka. Jego chudość jest przerażająca - powinien ważyć około 6 kg, waży połowę mniej… Ma apetyt, korzysta z kuwety, jest bardzo wystraszony i często syczy, ale nie jest agresywny. Pomiziany nawet pomruczał…

Smerfik ma koci katar i plazmocytarne zapalenie dziąseł, dlatego ma trudności z jedzeniem. Cały pyszczek bardzo go boli. Jeśli wydobrzeje, zęby prawdopodobnie trzeba będzie usunąć. Został odrobaczony, odpchlony i przyjmuje antybiotyki oraz leki przeciwzapalne. Rokowania są ostrożne, ale z całych sił będziemy próbować go uratować. Prosimy, pomóżcie.

zebrał dla Smerfika kwotę  1975.71 zł

Mateczka to matka Polka, co najmniej 10-letnia nestorka przyszpitalnego kociego rodu. Kilka dobrych lat temu, zarówno ona, jak i jej córki zostały wysterylizowane i wiodły przyzwoite życie przy stacji dializ. Niestety, jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia, karmicielka zauważyła, że kocica nie staje na tylną łapę - próby jej złapania trwały tydzień - kotka jest zbyt mało ufna, by dać się wsadzić do transportera i zbyt cwana, by wejść do klatki łapki. Nie będziemy tu opisywać czasu spędzonego w deszczu i chłodzie, najważniejsze, że w końcu się udało - kotka jest w lecznicy. Okazało się, że łapa jest złamana, w pyszczku dramat, wszystko inne w jak najlepszym porządku.

Złamanie jest zbyt skomplikowane, a kotka zbyt dzika, by łapka mogła być leczona w opatrunku gipsowym - musiało zostać zespolone drutem, który trzeba będzie usunąć, gdy już kość się zrośnie. Koszt samego zabiegu to 600 zł. Musimy liczyć się dodatkowo z kosztem pobytu w szpitaliku, zakupem antybiotyków, leków przeciwbólowych oraz kosztem kolejnej operacji, gdy drut będzie już można wyjąć z kości. Mateńka potrzebuje też specjalistycznej karmy, gdyż doskwierają jej jeszcze uporczywe biegunki.

Zdarza się czasem, że dzikie koty w lecznicy nabierają ufności w stosunku do człowieka, jednak z pewnością ten egzemplarz nie należy do tego grona. Chcemy, by mogła wrócić do swojego stada, jednak musi być sprawna, żeby w razie czego dać radę uciec przed np. lisem czy też uniknąć innego niebezpieczeństwa.

Pomorski Koci Dom Tymczasowy powrócił do działalności – po wyjściu z ogromnych długów - jednak bardzo nie chcemy powtórzyć sytuacji sprzed kilku miesięcy, gdy wisiała nad nami realna groźba zamknięcia fundacji. Dlatego prosimy – pomóżcie! Wesprzyjcie leczenie i utrzymanie Mateczki. Robimy, co możemy. Za własną pracę nie pobieramy wynagrodzenia, poświęcamy swój czas (a godzin spędzonych często w chłodzie i deszczu miesięcznie wychodzi nieraz kilkadziesiąt), sami tankujemy paliwo, nie uszczuplając fundacyjnego konta. Was prosimy o środki na leczenie – bo tego dać nie możemy.

zebrał dla Mateczki kwotę  1149.45 zł

To miało być standardowe łapanie działkowej kotki na zabieg sterylizacji, ale na miejscu okazało się, że zamiast jednej kocicy jest kocia rodzinka. Kotka wiekowa, nieustannie rodząca. Przy kotce troje bardzo chorych maluszków. Na miejscu nie było budek, nie było jedzenia. Był za to przemoczony karton z sianem pod jednym z krzaków i resztki zgniłego chleba.

W tak ciężkim stanie, w tak niesprzyjających warunkach, maluchy nie miały najmniejszej szansy na przeżycie. Kocicę od razu po złapaniu zawiozłam na sterylizację, a maluchy zabrałam do siebie, gdzie natychmiast zostało wdrożone leczenie zaawansowanego kociego kataru. Niestety, pomimo antybiotykoterapii, leków zapalnych, surowicy i kropel do oczu, jedna z koteczek straciła oczko, a w drugim oczku straciła częściowo wzrok. Na oczyszczenie i zszycie oczodołu była za mała, więc kolejne miesiące upływały na walce z powracającymi ropnymi infekcjami otwartego oczodołu oraz brakiem apetytu i nawracającą apatią, spowodowaną występującymi gorączkami.

Dzisiaj Zuzia ukończyła upragniony 4 miesiąc życia, jej stan jest stabilny, dzięki czemu natychmiast może zostać poddana operacji oczyszczenia i zszycia oczodołu oraz sterylizacji. Oba zabiegi chcemy wykonać jednocześnie, żeby jak najmniej obciążać osłabiony organizm malutkiej. Proszę, pomóżcie nam sfinansować operację Zuzi, to dla niej jedyna szansa na powrót do zdrowia.

zebrał dla Zuzi kwotę  1136.25 zł

Mira - ta kotka mieszkała u 90-letniej kobiety, która po tym, jak trafiła do szpitala, nie mogła się nią dłużej zajmować... Niestety, w takich sytuacjach rodzina często odwraca się od potrzebującego kota i nie chce się nim zająć. Tak trafiła do nas Mira. Kotka bardzo przymilna, kochana, przyjazna i łagodna. Po zrobieniu jej testów na choroby zakaźne okazało się, że kicia choruje na białaczkę. Weterynarz poinformował nas o możliwości leczenia kotki interferonem, ale jesteśmy w tak słabej sytuacji finansowej, że nie stać nas na nic…

Chcielibyśmy pomóc kici i zrobić wszystko, aby żyła w komforcie, tym bardziej, że kotka nie cierpi, czuje się dobrze, uwielbia głaskanie, a apetyt jej dopisuje. Koteczka prawdopodobnie ma polipy w nosku, które też chcielibyśmy jeszcze zdiagnozować u jednego z naszych weterynarzy, bo prawdopodobnie utrudniają jej oddychanie. Mira potrzebuje też karmy i żwirku, są to podstawowe potrzeby każdego kota i wiadomo, że te fundamentalne potrzeby muszą być zaspokojone.

Mira szuka domu tymczasowego bez innych kotów lub domu stałego, gdzie będzie jedynaczką (ewentualnie domu, gdzie jest już kot z białaczką). Niestety wiemy, że o takie domy ciężko, bo domy tymczasowe najczęściej mają już po kilka kotów, a z kolei ludzie nie chcą adoptować chorych kotów. Prosimy Państwa o wsparcie w leczeniu i utrzymaniu koteczki Miry. Niedawno straciła dom, teraz traci zdrowie, pomóżmy jej.

zebrał dla Miry kwotę  1316.98 zł

Miranda to małe kociątko, które kilka tygodni temu zostało znalezione na parkingu. Chodziła, a w zasadzie pełzała pomiędzy samochodami w poszukiwaniu ratunku. Koteczka została wypatrzona przez wolontariuszkę z grupy lokalnej Fundacji Viva – Zwierzaki z Mińska. Natychmiast została zabrana do ciepłego pomieszczenia.

Kotka wyglądała bardzo źle. Miała sztywne tylne łapki i bardzo nienaturalnie przekrzywioną głowę, do tego była strasznie głodna i wychłodzona. Miranda trafiła do całodobowej przychodni, do inkubatora. Dostała ciepłe płyny i leki. Sztywność łapek ustąpiła, ale główka pozostała skrzywiona. Lekarze zdiagnozowali u kotki zapalenie ucha środkowego, którego najczęstszym objawem jest skręt głowy, pomimo intensywnego leczenia objaw ten może się utrzymać nawet do pół roku.

Jakby tego było mało u koteczki stwierdzono grzybicę, maleńkie ciałko Mirandy prawie zupełnie wyłysiało. Konieczne były specjalne kąpiele i opryski.

Koteczka przeszła planowaną konsultację neurologiczną, na razie specjalista nie zalecił jeszcze tomografii komputerowej głowy. Objaw przekrzywienia główki cały czas się utrzymuje. Bardzo powoli także odrasta sierść, grzybica zaczyna ustępować, ale leczenie jest długie i bardzo powolne. Koteczka mieszka w lecznicowej klatce już dobre kilka tygodni. Diagnostyka, badania krwi, konsultacje u specjalistów pochłaniają ogromne koszty. Wierzymy jednak, że w końcu leczenie zakończy się sukcesem. Prosimy Was o pomoc dla Mirandy!

zebrał dla Mirandy kwotę  1503.15 zł

Kochani, potrzebna pomoc w opiece weterynaryjnej dla Tadzia. Wolontariuszka Pomorskiego Kociego Domu Tymczasowego (Fundacja Viva!), pomimo dramatycznej sytuacji finansowej grupy, wzięła go pod opiekę. Pod własne skrzydła. Bardzo potrzebne są środki, by pomóc chłopakowi!

Chory i na skraju wydolności fizycznej kocurek koczował w trawie. Nikt się nim nie przejął. Był głodny, wychudzony, brudny. Jakoś dawał radę. Do czasu. To domowy kot: miły, lgnący do człowieka. Lubi mizianki i przytulanie się do opiekuna. Mruczy, ociera się, jest spragniony kontaktu i głaskania. Wolontariuszka szukała mu domu, ale Tadzia nikt nie chciał. Wraz z załamaniem pogody, załamało się zupełnie i Tadziowe zdrowie. Kot trafił do lecznicy.

PKDT wstrzymało przyjmowanie nowych kotów – sytuacja finansowa zmusiła wolontariuszy do zawieszenia interwencji. Wolontariuszka wzięła go na własną odpowiedzialność. Tadzio wygląda słabo – konieczne są badania i diagnostyka.

Prosimy, pomóżcie. Popatrzcie na tę biedę. Zostawienie go w tym stanie byłoby nieludzkie. Tadzio nie może wrócić na ulicę. Nikt tego nie chce. Chcemy znaleźć dla niego dom. By to było możliwe, potrzebujemy środków, by opłacić pobyt Tadzika w szpitalu i jego utrzymanie domu opiekunki. Każda złotówka się liczy!

zebrał dla Tadzia kwotę  757.45 zł

Jechałyśmy akurat do jednej z łódzkich szkół. Wtedy otrzymałyśmy zdjęcie kotka, który potrzebuje pomocy. Ładny, szybko znajdzie dom - ucieszyła się wolontariuszka. Od tamtej pory minęło prawie pół roku i wolę nie pamiętać, ile mnie to cudo kocie kosztuje...

Babmi, typowy szaro-biały kot, wyrósł z małej puchatej kulki na całkiem przystojnego kocurka. Jest już po kastracji, wszelkich szczepieniach, przeszedł kilka zabiegów okulistycznych, łącznie z usuwaniem cysty, która wyrosła mu na oku. Od początku były z jego zdrowiem niezłe atrakcje. A to pojawiała się trzecia powieka, a to rzęsy wrastały się w oko, na koniec tak szalał, że w mieszkaniu doznał urazu mechanicznego, w wyniku którego wyrosła ogromna cysta na oku.

Próbowałyśmy podjąć leczenie bez drastycznych środków. Wiadomo, narkoza nigdy nie jest obojętna dla organizmu, a on był znieczulany już kilka razy. Lekarka zapisała krople, nakazując systematyczność. Miałyśmy nadzieję, że uraz się cofnie. Minęło kilka tygodni, zero poprawy. Dziś juz wiemy, że kota trzeba operować, inaczej straci oko.

Operacja będzie kosztowna - zabiegi związane z oczkami wymagają świetnych umiejętności i precyzji, nie każdy lekarz podejmie się wyzwania. Koszty rekonwalescencji w lecznicy dodatkowo generują koszty związane z pobytem.

Marzenie moje, takie z cyklu świątecznych: niechże to kocię idzie wreszcie do adopcji, znajdzie kochających ludzi, dom, w którym będzie rozpieszczanym jedynakiem, gdzie nie będzie miał okazji szaleć w kociej bandzie, gdzie będą na niego chuchali i dmuchali, mając w świadomości jego skłonność do ściągania na siebie kłopotliwych atrakcji. Święty Mikołaju, spraw proszę, by Bambi był zdrowy!

zebrał dla Bambiego kwotę  484.75 zł

Kitka jest podopieczną Pomorskiego Kociego Domu Tymczasowego (Fundacja Viva!). Kiedyś miała „dom”. Powiedzmy... Przygarnięto ją z ulicy, karmiono, ale nigdy nie leczono i specjalnie o nią nie dbano. Kiedy opiekunowie zaplanowali przeprowadzkę, Kitka miała zostać na ulicy. Bez dachu nad głową, bez opieki, w miejscu, gdzie rok temu postrzelono kilka kotów.

Wolontariuszka bez wahania zabrała kicię do lecznicy. Kitka to drobna, subtelna i delikatna kicia. Uwielbia przytulać się do człowieka i leżeć na rękach. Wystarczy pochylić się nad klatką i już sama wspina się człowiekowi na ramię, układa się wygodnie i mruczy. Wtula się w kark, albo zwija w kłębuszek i zasypia. Jest tak przylepna i miła, że nie sposób odmówić jej miziania. Na widok człowieka pręży grzbiet, przytupuje i zagląda w oczy – cały czas mogłaby być głaskana!

Jest pod opieką PKDT od kilku tygodni, jednak niedawno bardzo schudła, zmarniała, stała się osowiała. Nadal się cieszyła na widok człowieka, ale widać było, że brakuje jej energii. Na rękach układała się w jednej pozycji. Brakowało jej sił na więcej. Natychmiast zrobiono badanie krwi. Parametry wątrobowe są niedobre – stąd złe samopoczucie Kitki.

Zostało wdrożone leczenie. Niestety, kiedy jedne wyniki się poprawiają, inne się pogarszają. Wątroba nie pracuje prawidłowo. Konieczna jest dalsza diagnostyka, a wolontariuszom brakuje na nią funduszy. Konieczne są kolejne badania – diagnostyka obrazowa i szeroki zakres badań krwi. Potrzebujemy również środków na szpitalik (już jest w nim 2 miesiące, a to jeszcze nie koniec) i karmę weterynaryjną. Kicia z apetytem je saszetki – w przypadku karmy weterynaryjnej to ogromny koszt.

Prosimy o wpłaty – choć najdrobniejsze. Ufna, kochana Kitka bardzo Was potrzebuje. Siedzi grzecznie i cichutko, wzięta na ręce wtula się jeszcze bardziej niż zwykle, choć wydawało się to już niemożliwe. Przytula się całą sobą, czeka na pomoc.

zebrał dla Kajtka kwotę  1452.35 zł

Jestem Kajtuś - tak nazwały mnie ciotki ze Stowarzyszenia. Mam 3 miesiące i strasznie się pochorowałem. Zaczęło się od małej nadżerki na języku, który bolał niemiłosiernie. A jak bolał, to nie jadłem. Gdy nie jadłem, to okropnie podupadłem. Chudy jestem strasznie. Ciotki zabrały mnie do szpitala. Okazuje się, że nie jest dobrze…

Miłe doktorki powiedziały im, że mam kaliciwirozę i panleukopenię. Dla takiego małego Kajtka jak ja to podobno wyrok. Nie jem, nie piję, nie mogę się ruszyć. Tyłeczek mnie boli, bo mam biegunkę. Ciocie mnie nie opuszczają, lekarze opiekują się mną jak jakimś małym bobasem.

Dostaję kroplówki, leki, surowicę, a ciocie przychodzą i mi śpiewają. Cały dzień leżę i czekam na poprawę. Mówią, że będę tu długo… Może nawet miesiąc. Od wczoraj czuję się jakby lepiej, podnoszę głowę i z niecierpliwością czekam na odwiedziny.

Martwię się tylko o ciotki. One już wiedzą, że moje leczenie będzie kosztowało majątek, a nie mają ani grosza. Tak sobie myślę, ja, Kajtuś, że może Wy pomożecie?

Nasz mały, kochany Kajtek walczy z godziny na godzinę o cud. Już teraz weterynarze nie mogą uwierzyć w to, że żyje. Kajtkowe leczenie w klinice to koszt, z jakim nie damy sobie rady. Może sięgnąć nawet 2000 zł, a to dla naszego małego Stowarzyszenia kwota astronomiczna. Pomóżcie spełnić nasz i Kajtka cud. Dołóżcie się do leczenia. Bardzo prosimy!

zebrał dla Kajtka kwotę  1008.35 zł

Kochani, leczenie zaawansowanego kociego kataru u Basi, Hani i Zuzi trwa już ponad miesiąc. Kiedy na ostatniej prostej leczenia powoli zaczynałam rozglądać się za dobrymi domami dla dziewczynek, one rozchorowały się ponownie.

Hania i Zuzia wyzdrowiały, ale Basia jest w bardzo ciężkim stanie. Walczy o życie. Biegunka z krwią, wymioty, apatia i... Ogromny ból. Maleńka gaśnie w oczach. Jest coraz słabsza. Wczorajsze USG jamy brzusznej wykazało zapalenie trzustki i wątroby! Została pobrana krew do kolejnych badań laboratoryjnych. Basieńka jest na silnych lekach, dostaje kroplówki, ogrzewam ją termoforem. Rokowania są ostrożne, ale weterynarze, którzy walczą o jej życie wierzą, że wciąż jest dla niej szansa. Walczymy!

W tej chwili pod swoją opieką mam 5 kociąt w domu tymczasowym oraz 25 kotów wolno żyjących, dla których co miesiąc muszę zakupić ok. 60 kg suchej karmy - muszę liczyć się z każdą złotówką.

W walce o życie Basi potrzebuję Waszej pomocy. Bez Was nie dam rady tego udźwignąć. Basia pilnie potrzebuje specjalistycznej karmy weterynaryjnej, dobrej jakości suchej i mokrej karmy oraz lizyny. Liczy się dosłownie każda złotówka. Pomóżcie, proszę!

zebrał dla Neptuna kwotę  1218.35 zł

Neptunek już kiedyś potrzebował pomocy - wtedy, gdy znalazł się pod naszą opieką. Kocurek trafił do nas z gnijącą łapką, która niestety musiała zostać amputowana… Amputowany musiał być także ogonek. Dzięki tym operacjom, kotek przeżył. Okazało się, że ktoś do niego strzelał i część śrutu utknęła w kręgosłupie i uciska rdzeń.

Operacja byłaby zbyt ryzykowna i Neptun mógłby w efekcie zostać sparaliżowany. Natomiast przez to, że jest ucisk na rdzeń, kociak nie trzyma moczu i kału, na co dzień chodzi w specjalnych pieluszkach. Radzi sobie bardzo dobrze, mieszka w domu tymczasowym z innymi kotami. W lecie i ciepłe dni ma do dyspozycji wolierę wybudowaną specjalnie dla kotów. Chłopak jest przyjacielski i kochany. Opiekunka musi go przemywać w specjalnych środkach antybakteryjnych i zmieniać pieluszki.

Do tej pory jakoś to było, ale niedawno Neptunek zachorował na zapalenie pęcherza. Zostało wyleczone, ale znów wróciło. Musimy zrobić badanie moczu ogólne i badanie bakteriologiczne moczu – posiew moczu (powie nam to, na jakim tle może być owe zapalenie – stresowym, bakteryjnym czy innym). Neptun musi przyjmować leki, pastę wyrównującą PH oraz jeść specjalną karmę Urinary RC (mokrą – w niej ma podawane leki). Wszystko to generuje bardzo wysokie koszty.

Z doświadczenia wiemy, że niestety zapalenie pęcherza lubi nawracać. Bardzo prosimy o wsparcie dla Neptunka. Ten kocurek znów potrzebuje Waszej pomocy. Za wszystkie darowizny będziemy ogromnie wdzięczni!

zebrał dla Neptuna kwotę  1101.85 zł

Kot sobie poradzi - najczęściej właśnie takie przekonanie funkcjonuje w ludzkich umysłach. Gdy pojawi się jakiś problem, po prostu wystawiają kota za drzwi. Kubuś jest jednym z przykładów na to, że jest zupełnie inaczej. Domowy, wykastrowany kocurek nie potrafił znaleźć schronienia, nie umiał zorganizować sobie nowego życia.

Noce spędzał na drzewie, w dzień biegał za ludźmi, miauczał i prosił o pomoc. Chociaż dokarmiany, z dnia na dzień wyglądał coraz gorzej. Życie na wolności wyraźnie mu nie służyło. Mimo licznych ogłoszeń nie odnalazł się opiekun Kubusia. Na szczęście udało się znaleźć dom tymczasowy dla kocurka.

Kubuś jest już bezpieczny. Okazał się przemiłym pieszczochem. Jest już po pierwszej wizycie u weterynarza. Niestety, skutki bytowania na wolności okazały się poważniejsze niż przypuszczaliśmy. Kubuś ma zapalenie płuc. Kotek został odpchlony, odrobaczony, miał pobraną krew (czekamy na wynik badania). Dostał antybiotyk, za parę dni kontrola.

Teraz Kubuś dochodzi do siebie pod troskliwą opieką swojej tymczasowej opiekunki. Mamy nadzieję, że szybko wyzdrowieje i będziemy mogli szukać domu dla tego pięknego chłopczyka. Prosimy Was o wsparcie!

zebrał dla Kubusia kwotę  1002 zł

Prawie dwa miesiące temu pod opiekę naszej Fundacji trafił Funio. Kocurek ma około 12 lat, jest wykastrowany i pochodzi z domu pewnego małżeństwa, które w ciągu kilkunastu lat przygarnęło 35 kotów. Niestety, nagła choroba Pana spowodowała utrudnienia w opiece nad tak liczną gromadą futrzaków.

Pani szukała pomocy. Skontaktowała się z naszą Fundacją i tak Funio, jako najbardziej chory ze wszystkich kotów, trafił do naszej Mruczarni. Pozostałe koty również są pod naszą opieką, ale przebywają dalej w domu swojej opiekunki.

Niedawno kocurek dostał strasznych duszności, "pompował" przeponą, miał wzrok umierającego zwierzęcia. Pani Doktor dwoiła się, aby mu pomóc. Wpakowała w niego całą serię leków, siedziała długo po godzinach pracy, czuwając przy Funiu. Kocur na szczęście przeżył noc.

Pojechaliśmy z nim na badanie RTG. Okazało się, że problemy z chodzeniem spowodowane są zwyrodnieniami kręgosłupa, a dalsza konsultacja neurologiczna wykazała mikrozakrzepy, które także utrudniają Funiowi poruszanie się. Neurolog zwrócił również uwagę na powiększony obraz serca i skierował nas do kardiologa.

Kardiolog wykonał kocurkowi echo serca i usg jamy brzusznej. Ponadto zmierzył mu ciśnienie, które okazało się być bardzo wysokie - ponad 280, gdzie około 200 u kotów to już bardzo dużo. Funio ewidentnie jest kotem kardiologicznym i dodatkowo cierpi na anemię. Obecnie podajemy mu leki na serce, zakrzepicę, anemię, obniżenie ciśnienia i przeciwbólowe.

Prosimy, pomóżcie Funiowi normalnie żyć i cieszyć się kocim życiem!

zebrał dla Funia kwotę  1347,30 zł

W świąteczny wieczór ktoś potrącił kotkę. Leżała na drodze, samochody na szczęście jakimś cudem ją omijały... Niestety ludzie też. Nikt nie zareagował, nie pospieszył z pomocą, kiedy leżała przerażona i obolała. Cierpiała. Wtedy, jak na życzenie, na drodze pojawiła się nasza wolontariuszka. Ona jedna zatrzymała auto i podeszła sprawdzić, w jakim stanie jest poszkodowane zwierzę.

Później wszystko potoczyło według procedur: zgłoszenie do służb miejskich, transport do całodobowej lecznicy, następnie do schroniska w celu zdiagnozowania i określenia zakresu urazu oraz metody leczenia. U Kici stwierdzono skomplikowane złamanie. Postanowiłyśmy, że uzgodnimy ze schroniskiem przejęcie Kici pod nasze skrzydła. Kadra schroniska nie czyniła żadnych trudności. Przyjaźnie odebrali naszą decyzję i zaprosili do częstszej współpracy. Wiedzieli, że nasza Fundacja opiekuje się zwierzakami najlepiej, jak to możliwe.

zebrał dla Kici kwotę  836,00 zł

To miała być spokojna sobota w Fundacji… I była do momentu telefonu i informacji, którą otrzymały nasze wolontariuszki. Na Górze Kamieńsk leżał w słońcu sparaliżowany kociak. Podobno od kilku dni.

Informacje uzyskane telefonicznie potwierdziły się. Kocurek nie mógł przemieszczać się na tylnych łapkach. Był bardzo zaniedbany, poparzony słońcem, brudny, zakleszczony, z nienaturalnie dużym brzuszkiem. Stwierdzono też brak kilku zębów. Kamyk jest już po wstępnych badaniach RTG, morfologii, biochemii i badaniu moczu. Kocurek ma problemy z oddawaniem moczu i kału. Wymaga noszenia pieluch, cewnikowania i codziennych kąpieli. Każde kolejne badania wychodzą mało optymistycznie. Najgorsze jeszcze przed nim...

Fundacja chciałaby, by Kamyk trafił w ręce najlepszych specjalistów. Ze względu na złe wyniki krwi, kocurka czeka leczenie, a następnie rezonans magnetyczny, operacja kręgosłupa i zapewne długa rehabilitacja. Jego tymczasowa opiekunka Marta robi wszystko, by dać Kamykowi szansę na pełnosprawne życie, ale ograniczają ją finanse...

zebrał dla Kamyka kwotę  1245,21 zł

Figo to młody kocurek, który do lecznicy trafił pół roku temu. Tak, Kochani, pół roku mieszka już w klatce, bo tyle trwa jego leczenie…

Wolontariuszki Fundacji Viva! z grupy Pomorski Koci Dom Tymczasowy zostały zawiadomione o kocie leżącym pod budynkiem na jednym z gdańskich osiedli. Jego stan był tragiczny – miał wybite zęby, obcięty ogonek, złamaną łapkę i był poparzony papierosami. Tak, ktoś tego bezbronnego zwierzaka przypalał papierosami! Wdała się też rozległa infekcja skórna, zakażenie, które objęło znaczny procent skóry. Kikut ogonka nie chce się goić, ta rana także jest zakażona.

Trudno wyobrazić sobie, jakim torturom i mękom był poddany ten młody, kochany kocurek... Został zabrany przez wolontariuszki do lecznicy, gdzie przebywa do dziś, leczenie ciągnie się miesiącami, przez co generuje ogromne koszty (leki, zabiegi, opłata za miejsce w lecznicy, karma, żwirek, podkłady), jednak idzie ku dobremu i wolontariuszki mają ogromną nadzieję, że wysiłek włożony w ratowanie Figusia zaowocuje jego długim i szczęśliwym życiem u boku kochającego opiekuna.

Straszne były także psychiczne rany, których doznał Figuś – panicznie bał się ludzi, drżał i ślinił się z przerażenia na ich widok, wbijał się w sam koniec transportera oczekując najgorszego. Musiał bardzo cierpieć, gdy oprawcy dorwali go w swoje łapska. Teraz, dzięki cierpliwości i zaangażowaniu wolontariuszek z PKDT oraz pani doktor udało się znów zdobyć zaufanie kocurka. Figo nigdy nie był agresywny, musiał kiedyś być domowym kotem, dlatego proces ponownego oswajania, choć długi, przebiegał sprawnie i został uwieńczony całkowitym sukcesem – Figo jest miziakiem uwielbiającym pieszczoty!

Tak, to prawda, że Figo jest bardzo skrzywdzony przez człowieka, dlatego to człowiek musi czuć się odpowiedzialny za jego dojście do zdrowia. Pomóżmy mu odzyskać radość życia. Przed nim długie leczenie skóry i pobyt w lecznicowym hoteliku, za nim doprowadzenie do porządku ząbków, zabieg na złamanej łapce. Potrzebne są fundusze na dodatkową diagnostykę, leki, karmę, żwirek, a być może także na przeszczep skóry. Na koncie PKDT pustki. Nie potrafili odmówić pomocy, ważna była każda chwila. Kilka godzin później Figo najprawdopodobniej by nie żył. Bardzo prosimy Was o wsparcie. Razem możemy go uratować.

zebrał dla Figo kwotę  1952,16 zł

Życie na wolności na jednym z gdyńskich osiedli bardzo doświadczyło tego niemłodego, ale niezwykle kochanego i poczciwego kota. Gumiś, pomimo systematycznego dokarmiania, wiódł żywot zwierzaka wolno bytującego, co odbiło się na jego zdrowiu i wyglądzie. Postrzępione uszka i sierść wskazują na liczne bójki, w których musiał uczestniczyć.

Gumiś nigdy nie zaznał luksusu zacisza domowego, a mimo to zachowuje się jak doświadczony kanapowiec. Ceni sobie ludzi, przymila się i uwielbia pieszczoty. Jest spokojny, a swoje potrzeby załatwia w kuwecie.

Ze względu na dramatycznie pogarszający się stan zdrowia, dwa tygodnie temu kocurek trafił pod opiekę fundacji, a następnie do zaprzyjaźnionej lecznicy weterynaryjnej, w której będzie leczony aż do momentu ustabilizowania się ogólnego stanu organizmu. Ten niestety daleki jest od optimum. Wychudzenie połączone z brakiem apetytu, bardzo silny atak kociego kataru oraz zapaść, którą przeszedł w trakcie podawania kroplówki, to tylko początek problemów Gumisia.

Dotychczasowa diagnostyka wykazała, że kotek ma FIV, czyli wirusa niedoboru immunologicznego. Zwierzaka nie można wypuścić na wolność, bo to oznaczałoby wyrok dla tego sympatycznego czworonoga. Do tego diagnoza FIV dramatycznie obniża szanse adopcyjne Gumisia, który przede wszystkim potrzebuje domu, spokoju, miłości i odpowiedzialnej opieki.

Badania krwi, USG, RTG oraz każda doba w lecznicy to koszty, z którymi nie możemy się uporać. Bardzo prosimy o pomoc w imieniu Gumisia, aby ten poczciwy kotek otrzymał potrzebne leczenie oraz szansę na adopcję, czyli odrobinę spokoju, na który zasłużył.

zebrał dla Gumisia kwotę  809,35 zł

Szymuś to kolejna kocia bieda, która trafiła pod opiekę Fundacji. Jest to około 2-miesięczne kociątko, znalezione w okolicach Trzciany koło Rzeszowa.

Do współpracującej z nami lecznicy przywieźli maluszka dobrzy ludzie, którzy zwrócili uwagę na to, że kotek płacze i ma uszkodzoną łapkę. Po oględzinach i wykonaniu zdjęć RTG okazało się, że ma złamane przedramię i zmiażdżoną łapkę. Na stópce zrobił się już ogromny ropień. Kocurka musiało to bardzo boleć.

Nie wiadomo, skąd taki oswojony malec znalazł się przy ruchliwej drodze. Nie wiadomo też, co jest przyczyną jego stanu. Gdyby potrącił go samochód pewnie już by nie żył. Możliwe jednak, że przejechano jego łapkę. Kotek jest wychudzony. Był bardzo głodny.

Obecnie maluszek jest już po zabiegu ortopedycznym. Łapka została poskładana, a stópka powoli się goi. Zmiażdżone paluszki nie odrosną i nie zregenerują się, ale mamy nadzieję, że malec będzie sobie świetnie radził pomimo deformacji.

Szymka czeka jeszcze długie leczenie oraz rehabilitacja. Prosimy o wsparcie dla tego kocurka. Razem możemy podarować mu sprawność i uwolnić go od bólu!

zebrał dla Szymka kwotę  1004,20 zł

Kotka Muszka została do nas przywieziona przez Straż Gminną. Była w agonii z bólu, odwodniona i słaba. W ranie na zmasakrowanej tylnej łapie zagnieździły się larwy much. Weterynarz już po wstępnych oględzinach od razu stwierdził, że noga musi zostać amputowana bo gnije, nie wiadomo jak daleko doszła martwica.

Przetransportowaliśmy więc Muszkę do kliniki, gdzie po serii koniecznych badań została poddana operacji. Niestety, kotka bardzo źle zniosła narkozę, musiała być reanimowana i należało ją szybciej wybudzić, by przeżyła.

Martwica była zaawansowana i sporo tkanki trzeba było wyciąć (na plecach i brzuszku), aby nie dopuścić do rozprzestrzenienia się jej na plecy i drugą łapę, co byłoby tragedią. Kotka została poddana częściowej mastektomii. W tej chwili dostaje bardzo silne antybiotyki, aby organizm zwalczył infekcję. Ryzyko jest cały czas, mamy nadzieję, że martwica nie zdążyła dojść do okolic kręgosłupa.

Mucha jest wspaniałą, łagodną, wystraszoną kotką, która bardzo lubi głaskanie i jedzonko. Na pewno nie zasłużyła na taki los. Nie wiemy, jaki wypadek ją spotkał i jak długo leżała w niewyobrażalnym bólu i cierpieniu, oczekując na pomoc. Jest w szoku, jest po kilku dniach strasznych cierpień i bólu po wypadku, jest w nowym miejscu, nie ma tylnej łapy, są nowi ludzie, towarzyszy jej ból pooperacyjny, ale mimo wszystko jest bardzo cierpliwa i łagodna.

Bardzo prosimy o wsparcie finansowe w leczeniu Muszki! Szukamy też dla kotki domu tymczasowego, który będzie w stanie podawać kotce leki i opatrywać ranę. Błagamy o pomoc...

zebrał dla Muszki kwotę  965,13 zł

Przecinek to młodziutki, około 8-miesięczny kocurek o niebywałej urodzie. Pod opiekę Fundacji, trafił z trudnych warunków, w których przebywało 40 kotów. Wśród nich był właśnie on. Wychudzony i przerażony Przecinek.

Kocurek trafił do lecznicy, gdzie okazało się, że przechodzi zapalenie płuc. Dodatkowo wykryto świerzb w uszach; miał również twardy, nabrzmiały brzuszek. Na domiar złego był bardzo brudny i zaniedbany; jego futerko w niczym nie przypominało pięknego i lśniącego kociego stroju. Przecinek aktualnie jest w trakcie leczenia oraz obserwacji.

Przecinek dał się poznać jako niezwykły kocurek o cudownych charakterze. Już w lecznicy, podczas badań, był ogromnie cierpliwy i przekochany. Zdawało się, że pozwalał robić ze sobą wszystko, w zamian oczekując jedynie odrobiny czułości. W domu tymczasowym, w którym kocurek przebywa, potwierdził swój niezwykle proludzki charakter. Przecinek uwielbia kontak z człowiekiem, bardzo szybko wchodzi z nim w relację. Uwielbia pieszczoty i zabawy. To ciepły, ogromnie przyjacielski kocurek, który na ten moment marzy o tym, aby odzyskać pełnię sił.

Przecinek bardzo prosi o pomoc. Potrzebujemy środków na leczenie kocurka, na zakup lepszej karmy, a docelowo na szczepienie oraz kastrację. Przed nim niestety długotrwały proces leczenia, hospitalizacja. Dodatkowo potrzebujemy zakupić dla kocurka środki odpornościowe. Pomóżmy Przecinkowi, który liczy nasze wsparcie!

zebrał dla Przecinka kwotę  1005,75 zł

Kreska – kocia bieda, mająca 7-8 miesięcy i ważąca 1,3 kg. Kotka została wydarta ze szponów śmierci, zabrana z fatalnych warunków. Kiedy się na nią patrzy, nie widzi się kota – widać skórę i przebijające przez nią kości.

Kreska pod opiekę Fundacji trafiła na początku czerwca bieżącego roku. Od razu zabrana została do lecznicy na badania. Obrazowo – nędza i rozpacz, osłuchowo nie było najgorzej. Poza tym oczywiście anemia i skrajne wyczerpanie organizmu. Jelita rozregulowane, futerko całe w odchodach.

Kicia trafiła do domu tymczasowego na obserwację. Wdrożono środki odpornościowe i odpowiednią dietę, która pomoże jej wrócić do sił, a nie spowoduje sensacji jelitowych. Jednak malutka nie chce jeść. Jest bardzo słaba, wycieńczona. Musi być karmiona strzykawką. Czeka ją bardzo długie leczenie – być może hospitalizacja w szpitalu, szczepienia i sterylizacja. Kotka patrzy na opiekunów wielkimi oczami. Trudno się nawet domyślić, co chciałaby nam powiedzieć...

Kochani, bardzo prosimy o pomoc dla koteczki. Sami nie damy rady tego udźwignąć, tym bardziej, że oprócz Kreski, pod naszą opiekę trafią jeszcze inne koty z tego samego miejsca – tak samo lub bardziej zabiedzone i chore. Mamy nadzieję, że przyszłość Kreski z każdym kolejnym dniem będzie rysować się w bardziej świetlanych kolorach. Że wyzdrowieje i znajdzie kochający dom. Będziemy wdzięczni za każdą złotówkę.

zebrał dla Kreseczki kwotę  902,41 zł

Kochani, bardzo prosimy, pomóżcie ratować Mimi! Kicia jest pod opieką wolontariuszek Pomorskiego Kociego Domu Tymczasowego (Grupa lokalna Fundacji Viva).

Kiedy zmarła opiekunka Mimi, rodzina właścicielki, zamiast otoczyć kotkę opieką, chciała wyrzucić ją na ulicę. Jest to niezgodne z prawem, gdyż rodzina dziedzicząca majątek po zmarłym ma obowiązek zająć się również zwierzęciem, który przecież wlicza się do masy spadkowej... Życie jest życiem, a niegodziwość pozostaje niegodziwością. Tu chodziło o życie i zdrowie koteczki. Wolontariuszki nie ryzykowały.

Dziewczyny zabrały ją do domu – uratowały Mimi przed śmiercią na gdyńskiej ulicy. Domowa kotka nie miała żadnej szansy, aby poradzić sobie na ulicy. Mimi jest wdzięczną burą dziewczynką. Uwielbia spać w łóżku, mocno się przytula. Lubi wylegiwanie się na słońcu, przy drapaniu mruczy jak traktorek. Patrzy w oczy, prosi o czułości – swoją tymczasową opiekunkę po prostu uwielbia.

Mimi przeżyła stratę pierwszej opiekunki. Teraz, kiedy wreszcie się odnalazła – zaufała, pokochała i poczuła się bezpiecznie, spotkała ją kolejna tragedia. Kilka dni temu kotkę wypuszczono na spacer do ogródka, jednak skutki tej wycieczki są tragiczne. Mimi postrzelono bronią palną... Okazało się, że przestrzelono jej mostek. Ołowiany nabój utkwił w jej malutkim ciałku. Obolała, ledwo się poruszająca kotka, została znaleziona przez opiekunów. Konieczna była natychmiastowa operacja ratująca życie.

Nabój został znaleziony w pobliżu płuc, co rodzi zagrożenie odmą płucną. Bardzo potrzebne są fundusze, aby ratować kruszynę. Niezbędne są środki na opłacenie kilku rtg, operacji, codziennych wizyt u weterynarza – zastrzyków i leków przeciwbólowych, by choć trochę ulżyć Mimi w cierpieniach. Jeśli z płucami będzie gorzej, konieczna będzie komora tlenowa.

To zawrotne koszty. Wolontariuszki chcą ratować tę mruczącą przylepę, spoglądającą ufnie w oczy i proszącą o pomoc. Bez Was nie są w stanie. Kicia jest słaba, ale walczy. Pierwsze doby były dramatyczne, ale przeżyła. Potrzebne jest dalsze leczenie, wyjazdy do lecznicy 2 razy dziennie. Wolontariuszki zrobią wszystko, aby żyła. Musi się udać, kotka jest bardzo dzielna. Bardzo prosimy o wsparcie, ratujmy burą, kochaną Mimi!

zebrał dla Mimi kwotę  1005,65 zł

Kilka dni temu pod opiekę Fundacji Felineus trafił bardzo chory kocurek. Jego historia, opowiedziana nam przez osoby, które go uratowały i zabrały z ulicy, oderała nam mowę.

Kocurek zabrany został z ul. Raginisa w Rzeszowie. Na tej ulicy wypatrzyły go wolontariuszki, które 3 tygodnie temu zajmowały się odławianiem w tym miejscu bezdomnych kotek do sterylizacji. Z wywiadu, jaki wtedy przeprowadziły, dowiedziały się, że pojawił on się na ulicy niespełna miesiąc wcześniej. Był bardzo wystraszony – bał się zarówno ludzi, jak i innych kotów, a przede wszystkim ulicznego hałasu. Do miski podchodził tylko nocami. Kocurek bardzo szybko zaczął podupadać na zdrowiu. 3 tygodnie temu wolontariuszki zobaczyły go ponownie – był wówczas w bardzo kiepskim stanie. Wychudzony, z zaropiałymi oczami i pyszczkiem wyglądał okropnie. Tego dnia nie udało się go złapać. Zniknął na kilka dni.

Wolontariuszki dowiedziały się, że przez karmicielki z tamtejszej okolicy, kiciuś nazywany był Kaprawcem... Nie dostawał jedzenia, był przeganiany, żeby nie zaraził innych kotów, które tam żyją... Nie mieści nam się w głowach, jak osoba karmiąca koty mogła się tak zachować. Pozbawiła kocurka jedzenia, więc skazała go przecież na śmierć.

10 maja udało się nam go złapać. Trafił do lecznicy, gdzie wykonano mu podstawowe badania. Ponieważ stan zębów był fatalny, zostały one usunięte, a kocurka wykastrowano. Mimo to jego stan się nie poprawiał, dlatego nasza Fundacja zabrała go pod swoje skrzydła. Wykonano powtórne badania. Stwierdzono ostry stan zapalny w pyszczku. Parametry biochemii na szczęście są w normie. Ponieważ kocurek nie je, założono mu wenflon i pozostawiono w kocim szpitaliku. Nie wiadomo ile potrwa leczenie, ale mamy nadzieję, że przyniesie spodziewane rezultaty i kocurek wróci do formy.

Nie wiemy, ile kocurek ma lat, ale na pewno nie ma ich więcej niż 3. Wiemy jednak, że jego zachowanie wskazuje na to, że dawniej był domowym i miziastym kotem. Teraz nadal taki jest, chociaż jest również nieco przestraszony. Wolontariuszki, które go uratowały, nazwały go Felek. Mieliśmy już kilka kotów o takim imieniu i każdemu z nich się poszczęściło. Mamy nadzieję, że również historia tego Felka zakończy się szczęśliwie. Prosimy o pomoc w imieniu kocurka!

zebrał dla Felka kwotę  803,95 zł

Piotruś to kocurek zabrany ze stada 17 bezdomnych kotów. Być może kiedyś miał dom, jednak teraz jest około 5-letnim kotem z ranami, strupami i zadrapaniami, a także bliznami odniesionymi w czasie licznych walk.

Kocurek histerycznie reaguje na widok jakiegokolwiek psa. Być może któryś zrobił mu kiedyś krzywdę. Na pewno wiele przeszedł w swoim życiu, już sama egzystencja wolno żyjącego kota nieustannie narażana na niebezpieczeństwa. Dla człowieka jest kotem tak przyjaznym jak żaden inny! Kocha ludzi, momentalnie poddaje się czułościom, ociera się o nogi, domaga się głaskania. Pragnie miłości!

Kiedy do nas trafił zaniepokoiło nas, że wypija około trzech szklanek wody dziennie, co jest ogromną ilością dla kota. Przy głaskaniu wyczuliśmy też zgrubienia na pleckach. Podczas wizyty u weterynarza okazało się, że te zgrubienia to powiększone nerki. Zobaczyliśmy to na USG. Badania krwi wskazały znacznie podwyższony mocznik i kreatyninę. Wykazały również anemię.

Piotruś musiał przejść na specjalną weterynaryjną karmę Renal przeznaczoną dla kotów z chorymi nerkami. Dostaje także lek Ipakitine. Co kilka dni ma podawaną dożylnie Erytropoetyne, której zadaniem jest zwiększenie ilości erytrocytów. Co jakiś czas Piotruś ma przeprowadzane kontrolne badania krwi.

Kocurek posiada niezmierzone pragnienie życia, apetyt ma ogromny, chęć kontaktu z człowiekiem nadal pozostaje niesamowita. Zdajemy sobie sprawę, że przewlekła niewydolność nerek to poważna choroba, jednak nie wyklucza ona kilku lat życia, jeśli zostanie wdrożone odpowiednie i permanentne leczenie oraz kontrolne wizyty weterynaryjne.

Piotruś zasługuje na to, aby o niego walczyć. Chcemy, żeby jak najdłużej mógł się cieszyć komfortowym życiem, którego nigdy wcześniej nie miał. Naszym celem jest polepszenie jego kondycji i wyników krwi. Wierzymy, że później wreszcie otrzyma życie z kochającymi opiekunami przy boku i poczuciem bezpieczeństwa, o których kiedyś mógł tylko marzyć. Mamy nadzieję, że zdecydujecie się okazać Piotrusiowi wsparcie. Każdemu, kto chciałby się dorzucić do zbiórki na leczenie nerek Piotrusia serdecznie dziękujemy!

zebrał dla Piotrusia kwotę  537,40 zł

Babula Zosia to kocia staruszka z Nowego Portu, która dobrowolnie podeszła do wolontariuszki. Była chuda, brudna i wygłodniała. W jej oczkach widać było prośbę o pomoc. Stan Kotki nie pozwoliłby jej na przeżycie, jeśli zostałaby zdana tylko na siebie. Fundacja zabrała ją pod swoje skrzydła. Babula zamieszkała u wolontariuszki w domu tymczasowym.

Nie wiemy, jakie były losy Zosieńki w przeszłości, jednak domyślamy się, że musiała być kotkiem domowym – jest delikatna, wrażliwa, oswojona. Wolontariuszka zabrała kicię do lecznicy, w której wykonano diagnostykę.
Babula Zosia przeszła zabieg usunięcia cyst z nerek. Została wysterylizowana i odrobaczona. Usunięto jej również zęby oraz kleszcze. Staruszka dostaje cały czas mokre, rozdrobnione jedzenie przypominające papkę – ma problem większymi kawałkami. Jest chudziutka, chodzenie stanowi dla niej nieco niedogodne wyzwanie.
W domu tymczasowym śpi pod łóżkiem – jest to miejsce, które sobie sama wybrała. Wychodzi tylko skorzystać z niskiej, prowizorycznej kuwetki (do normalnej nie była zdolna wejść). Czasem jedynie zrobi kilka kroczków, aby się rozciągnąć. Kotka jest spragniona uczuć – już od pierwszego dnia domaga się pieszczot!

Babula Zosia potrzebuje dalszej pomocy weterynaryjnej. Ma trudności z poruszaniem się, a także poważne problemy skórne – straszliwie się drapie, przez co tworzą się rany, które dodatkowo rozdrapuje… Leczenie kotki jest długotrwałe i kosztowne. Kotkę czeka operacja. Potrzebuje także specjalistycznej karmy.

Zosieńka jest kochaną, starszą kotką, która potrzebuje opieki i ciepła. Koteczka powinna spędzić czas, jaki jej pozostał w spokojnym domku, u boku troskliwego opiekuna. Zależy nam, aby podarować Babuli szczęśliwe dni wolne od bólu. Pomóżmy Zosi normalnie funkcjonować i podarujmy jej odrobinę miłości!

zebrał dla Zosi kwotę  226,95 zł

Pod opieką wolontariuszy z grupy lokalnej Fundacji Viva – Zwierzaki z Mińska od pewnego czasu znajduje się młody kocurek. Początkowo wydawał się zdrowy, jednak jego doraźni opiekunowie szybko zaobserwowali, że kotek ma pewne problemy związane z chodzeniem. Zdawało się, że czynność ta sprawia mu nasilający się ból.

Mike, ponieważ takie nadano mu imię, trafił do lecznicy. Lekarz natychmiast wykonał zdjęcie RTG. Zdiagnozowano połamaną miednicę z odłamem kości. Weterynarz od razu powiedział, że tylko szybka operacja ortopedyczna może przywrócić kocurkowi sprawność. Przeprowadzono operację, podczas której lekarz chciał zespolić specjalną płytką odłam kości. Przewidywano, że po sześciu tygodniach Mike wróci do formy sprzed przykrego zdarzenia. Tak się jednak nie stało, ponieważ już w trakcie operacji okazało się, że kość jest tak krucha, że nie da się jej zespolić żadnym materiałem – ani drutem, ani płytką. Jedynym wyjściem było usunięcie odłamanej kości i spiłowanie kości w ten sposób, aby nie raniły i nie przeszkadzały w poruszaniu się. Po zabiegu kocurek mógł się uwolnić od cewnika, który miał założony do czasu operacji – połamana miednica nie pozwała bowiem na normalne oddawanie moczu.

Teraz Mike będzie musiał spędzić cztery tygodnie w klatce, po których wykonane będzie kontrolne badanie RTG. Do tego czasu kocurek musi nosić kołnierz, który nie poprawia jego ogólnego samopoczucia. Pobyt w przychodni przewidziany jest na sześć długich tygodni. Mike leczony jest antybiotykoterapią, przyjmuje też środki przeciwbólowe. Zwracamy się do Was z prośbą o wsparcie w leczeniu kotka. Pobyt w klinice, operacje, leki… Przywrócenie Mike’owi zdrowia wymaga pieniędzy, których Fundacja nie posiada. Razem możemy uwolnić tego rudego słodziaczka od cierpień!

zebrał dla Mike'a kwotę  1222,43 zł

Był 16 dzień lutego. Przy ulicy Magellana na Morenie pojawiał się on – mizialski kot, który pcha się do domu. Bez skrępowana chodził po klatce, próbował nawet dostać się do windy! Robił wszystko, by ukradkiem wejść do jakiegoś mieszkania. Nie miał wielkich wymagań – byle było tam ciepło i oby znalazło się coś do jedzenia. Odważny kotek zwrócił uwagę pewnej pani, która z chęcią by go przygarnęła. Problem tylko w tym, że w jej domu stacjonują już cztery futrzaki. Zlitowała się jednak nad kocim przybłędą, zrobiła mu w ogródku domek z kartonika i koca, dawała jeść. Miłosz nie jest wykastrowany i po pewnym czasie tak po prostu zniknął. Wrócił po trzech dniach. Był obolały, spuchnięty, zostawiał ślady krwi. Pani Ala szybko podjęła decyzję i chwilę później kotek był już w drodze do całodobowej klinki. Po badaniach – USG i rentgenach okazuje się, że Miłosz jest bardzo poturbowany. Pani weterynarz wyklucza prawdopodobieństwo upadku lub doznania urazu w kontakcie z samochodem. Wygląda to tak, jakby ktoś trzymał go za ogon i kopał... Czy za to, że się łasił? Miłosz tęsknił za człowiekiem i spotkała go kara…

Jego stan był bardzo ciężki. Podłączono mu cewnik, leżał w klinice całodobowej, pod stałą opieką lekarza. Powiększony pęcherz ze skrzepami krwi na szczęście nie jest pęknięty, śledziona też cała, ale okolice odbytu wciąż są opuchnięte i obolałe. Jakby tego było mało, znaleziono u niego kleszcza w okolicach tego opuchniętego odbytu. Obrazu dopełnia urwany ogon. Jeszcze na miejscu, jednak będzie musiał zostać amputowany. Najgorszą sprawą jest jednak zerwane więzadło krzyżowe w tylnej łapce. 1 marca, wybawczyni i tymczasowa opiekunka mogła go odebrać. Trwa walka o powrót Miłosza do zdrowia, ale kotek może już przebywać w domu tymczasowym, u swojej wybawicielki. Dotychczasowe leczenie, pobyt w klinice całodobowej, opłaciła pani, do której kot się przybłąkał. Pomoc zwierzakowi w takim stanie, w jakim jest Miłosz przerasta możliwości jednej osoby. Dlatego postanowiliśmy podać pomocną dłoń pani Ali i Miłoszowi. I od tej chwili Fundacja KOTangens będzie opłacała leczenie kotka. Jak zwykle Kochani, liczymy na Waszą pomoc! Wierzymy, że nie zostawicie nas i pani Ali samych z ogromnymi rachunkami…

Miłosz przebywa w domu u pani Ali, w klatce kennelowej. Kocurek wciąż ma problemy z wypróżnianiem. Wiadomo, że najprawdopodobniej nie jest to problem neurologiczny, bo kotek normalnie siusia do kuwety. Kilka razy wypróżnianie musiało być wspomagane lekami. Miłosz będzie miał też amputowany ogonek. No i trzeba go wykastrować. Ale zanim to wszystko nastąpi, kotek będzie musiał mieć operację zerwanego więzadła krzyżowego w tylnej łapce. Czyli chłopaka czekają dwie poważne operacje w najbliższym czasie – to dużo jak na tak małego zwierzaka. Przedtem musi się jednak wzmocnić. Kiciuś jest cały czas na lekach, pod stałą opieką weterynarza. Bardzo prosimy o pomoc dla tego dzielnego kocurka! On naprawdę chce żyć! Już nie raz udowodniliście, że macie wielkie serca i dzięki Wam udało się uratować zwierzęce istnienia. Wierzymy, że razem, wspólnymi siłami, pomożemy temu wspaniałemu kocurkowi!

zebrał dla Miłoszka kwotę  772,15 zł

Ludzka podłość wobec zwierząt zdaje się nie mieć granic. Zwierzęta są wyrzucane w różnych miejscach. Na śmietniku, w lesie, na ulicy. Akurat ten kot został wyrzucony na... rondzie.

I tam pozostał dopóki nie trafił na naszych wolontariuszy. Kocurek został przewieziony do przychodni. Męczył go potworny koci katar. Lekarz stwierdził również silne zapalenie dziąseł. Jego ogólna kondycja wskazywała na problemy z odpornością, dlatego wykonano mu testy w kierunku chorób zakaźnych. Niestety, ich wynik wskazał, że kocurek ma kocią białaczkę.

Wykonano zatem kolejny test metodą RT PCR, aby upewnić się w 100%, czy kot jest chory. Po 2 tygodniach oczekiwania na wyniki potwierdził się najczarniejszy scenariusz – Colin ma białaczkę i stąd jego problemy ze zdrowiem. Kotek zamieszkał w przychodni. Nie miał zresztą innego wyjścia. Na ulicę wrócić nie mógł, nie chciał go wziąć także żaden dom tymczasowy. A o domu stałym Colin nawet nie marzy, bo to byłby prawdziwy cud. W przychodni kocurek został odrobaczony, podano mu leki stymulujące odporność i wykastrowano.

Obecnie jego kondycja poprawiła się i ustąpił stan zapalny dziąseł. Niestety, choroba może w każdej chwili zaatakować. Póki co, Colin musi mieszkać w przychodni. To oczywiście generuje stałe koszty. Dodatkowo, należy mu ciągle podawać leki na odporność, bo nie wiadomo, kiedy białaczka znowu zaatakuje. Po cichu liczymy na to, że ktoś się wzruszy jego losem i zechce dać mu dom, bo to kot, który bardzo lubi ludzi. Tymczasem prosimy o wsparcie w jego leczeniu – Colin zasługuje na lepszy los!

stan zdrowia naszego podopiecznego znowu się pogorszył. Kocurek przeszedł zapalenie płuc, które dodatkowo go osłabiło. Borowik cały czas jest pod kontrolą lekarza. Uodparniamy go i inhalujemy 2-3 razy dziennie. Bardzo prosimy o pomoc w leczeniu Borowika. Koszty są ogromne, ale warto w niego zainwestować, bo to wspaniały i bardzo mądry kociak. Dziękujemy wszystkim, którzy zdecydują się mu pomóc!

zebrał dla Colinka kwotę  1002,10 zł

Borowiczek pod opiekę Fundacji trafił w pierwszej połowie ubiegłego roku. Był wtedy maleńkim, zaledwie czterotygodniowym kociątkiem. Nie umiał jeszcze sam jeść, początkowo karmiony był mlekiem z butelki. Stan jego zdrowia od samego początku był kiepski. Borowiczek niemal cały czas chorował. Były chwile, kiedy wydawało się, że już się nie podźwignie. Jednak ogromna wola życia za każdym razem sprawiała, że kociak wychodził z choroby.

Niestety, pomimo upływu czasu, kocurek nadal ma kłopoty ze zdrowiem. Każda chwila spadku odporności powoduje, że u Borowiczka następuje nawrót objawów kociego karatu. Wtedy pojawia się gęsta, zielona wydzielina z nosa, brak apetytu, gorączka. Żeby kocurek mógł swobodnie oddychać, konieczne są częste inhalacje, które rozrzedzają to, co zalega mu w nosku. Ciągle łzawiące oczka to także powikłanie po przebytym kocim katarze.

Ostatnio stan zdrowia naszego podopiecznego znowu się pogorszył. Kocurek przeszedł zapalenie płuc, które dodatkowo go osłabiło. Borowik cały czas jest pod kontrolą lekarza. Uodparniamy go i inhalujemy 2-3 razy dziennie. Bardzo prosimy o pomoc w leczeniu Borowika. Koszty są ogromne, ale warto w niego zainwestować, bo to wspaniały i bardzo mądry kociak. Dziękujemy wszystkim, którzy zdecydują się mu pomóc!

zebrał dla Borowika kwotę  907,20 zł

Dzika Kicia nie ma przysłowiowych siedmiu żyć. Już raz wyrwała się ze szponów śmierci, ale jej życie cały czas jest zagrożone. Dzielna kotka walczy o przetrwanie.

Wygłodzona, obezwładniona, straszliwie osłabiona i niezdolna do ruchu kotka została pozostawiona na pewną śmierć. Nie wiadomo, w jaki sposób znalazła się na boisku szkolnym, jednak szczęśliwym zbiegiem okoliczności zauważyły ją bawiące się tam dzieci, dzięki którym trafiła do schroniska. Stan kotki wymagał błyskawicznej interwencji, a przytułek nie dysponował środkami, które mógłby przeznaczyć na diagnostykę czy leczenie. Dzięki pomocy zaprzyjaźnionej ze schroniskiem osoby, pozostającą w krytycznym stanie Kicię natychmiast przewieziono do kliniki. Walczący o jej życie lekarze stwierdzili bradykardię, ogromne odwodnienie, silnie wyniszczenie organizmu, uniemożliwiające pobranie krwi. Badanie RTG wykazało zacienienie sugerujące zebrany płyn w jamie brzusznej. Przez kilka dni dzielna Kicia krążyła między życiem a śmiercią. Ostatecznie pozostała w świecie żywych. Nadal jest nieufna wobec ludzi, zdecydowanie jednak zależy jej na powrocie do zdrowia.

Obecne wyniki badań krwi Kici są niepokojące. Wykluczyły FIV (koci HIV), wykazały jednak niezwykle szybki spadek krwinek czerwonych, co wskazuje na stan zapalny. Parametry życiowe kotki są stale monitorowane – jej stan wkrótce się ustabilizuje, a wtedy niezbędne będzie natychmiastowe usunięcie przepukliny, która umiejscowiona jest po wewnętrznej stronie uda. Zebranie 800 zł jest konieczne, aby zoperować kotkę. Bez tego nie będzie mogła funkcjonować... Ocalmy jedyne, cenne życie Dzikiej Kici!

zebrał dla Diny kwotę  718,05 zł

Dina to mieszkanka płockich ulic, wiele lat z pomocą opiekunów społecznych żyła na jednym z osiedli. Kilka tygodni temu zachorowała na zapalenie uszu, dostała leki, stan się poprawił, ale niedługo po zakończeniu leczenia choroba powróciła...

Po dokładnym badaniu okazało się, że prawe ucho zaatakowane jest rozrostem nowotworowym. Zmiany te powodują nawracające zapalenia, dochodzi do infekcji ropnych, ucho jest bolesne, tkliwe, silnie swędzi.

W tej chwili kotka przebywa w domu tymczasowym, gdzie leczone są wtórne infekcje, ale w najbliższym czasie niezbędna będzie operacja usunięcia guza. Dina dzielnie znosi codzienną pielęgnację, łyka tabletki i walczy z chorobą. Kotka została także odrobaczona i odpchlona.

Zwierzęciem zajmują się opiekunowie społeczni, dlatego koteczka jest łagodna i ufa człowiekowi. Grzecznie zachowuje się w domu, załatwia do kuwety. Lubi ciepło i spokój.

Potrzebujemy funduszy na leczenie, profilaktykę oraz utrzymanie Diny. Konsultacja chirurgiczna, operacja, badania krwi. Podarujmy jej spokojną starość, bez cierpienia i bólu. Bardzo zależy nam też na znalezieniu domu, ponieważ nie chcielibyśmy, aby Dina wróciła na ulicę.

zebrał dla Diny kwotę  553,80 zł

Kot Tymianek jest ośmiomiesięcznym kocurkiem. Był kotem wolno żyjącym. Został złapany z powodu urazu przedniej łapy. Niestety, pomoc przyszła za późno i łapy nie udało się uratować. Konieczna była amputacja. Koszt 400 zł. Na szczęście kocurek dobrze zniósł zabieg i rozpoczął życie bez bólu, który towarzyszył mu do tej pory, jako trzyłapek.

Ponieważ kotek w domu tymczasowym świetnie przystosował się do życia w mieszkaniu, mógłby już szukać nowego domu, ale pojawiły się kolejne problemy zdrowotne. Od początku oddech kota był charczący i głośny. Podany antybiotyk nie pomógł. Rozpoczęliśmy więc diagnostykę. Na chwilę obecną Tymianek przyjmuje kolejne antybiotyki, jednak efekt nie jest zadowalający. Jeszcze na wolności kot musiał przejść infekcję, która na skutek nieleczenia spowodowała stan zapalny i zmiany w zatokach. Aby dokładnie ustalić, co jest przyczyną niedrożności przewodu nosowego, konieczne jest wykonanie badania endoskopowego. To koszt 300 zł. W dalszej kolejności, w zależności od wyniku badania, niezbędna będzie operacja, która pozwoli kotu w końcu normalnie oddychać i funkcjonować. Wyniesie ona nie mniej niż 500 zł.

Jakby tego było mało, kocurek jest wnętrem. W niedalekiej przyszłości czeka go więc zabieg usunięcia jąder z jamy brzusznej, co znowu będzie wymagało nakładów finansowych (obecnie nie wiemy jeszcze jakich).

To wszystko bardzo dużo jak na tak młodego kota. Tymianek z dużą cierpliwością i pokorą znosi kolejne wizyty, badania i zabiegi. Chce żyć i cieszy się każdym dniem. Musimy mu pomóc, bo jeszcze wiele lat przed nim. Szukamy domu stałego i prosimy o wsparcie finansowe.

Pomóżmy Tymiankowi mieć normalne życie !

zebrał dla Tymianka kwotę  410,80 zł

---

Dziękujemy Wam! za wszystkie kliknięcia i wpłaty

Fundacje i Stowarzyszenia wsparte w ramach akcji PsiKlik i KociKlik

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

FUNDACJA

PARTNER

Copyright © 2016-2018 KociKlik.pl

• O akcji
• Jak to działa?
• Sukcesy!
• Polityka Prywatności
• Regulamin
• Wspomóż
• Kontakt